Heiwee, gedicht van I-Pat

Ik voelde een leegte in mijn lijf toen ik jou in de meivakantie een paar dagen eerder teruggaf aan je moeder.
Jij had heimwee en een week bij mij was nog net te lang voor jou.
Ik ben niet al onze mooie momenten vergeten.
Maar het voelde alsof je bij me werd weggerukt.
Een gevoel dat ik lang niet zo heb gevoeld.

Met Hemelvaart kom je voor vier dagen en drie nachten weer naar mij toe en ben je weer om mij heen.
Ik kan alleen maar hopen dat het beter gaat.
Want ik zie als jij mij even aankijkt met je grappige gezicht en schaterlach, omdat je mij weer eens gek noemt, dat ik mezelf niet meer ben en niet herken.

Ik heb je voor langere tijd om me heen gezien en ik heb begrepen hoe fijn het is om jou en je zus lang om me heen te hebben. 
Dat wil toch iedere ouder?
Ik heb altijd gehoopt dat alle ellende aan mijn deur voorbijgegaan zou zijn. 
Maar dat is helaas niet zo.

Naar jou probeer ik steeds weer de weg te vinden.
En het is niet dat ik alle wegen uit mijn hoofd ken.
Maar de weg van jou naar mij en andersom, die zal ik altijd blijven lopen.
Net zolang tot ik er ben en jij net als je zus langer dan een weekend bij mij wil zijn.

Je hebt vijf dagen kunnen zien wat voor vader ik ben voor jou.
En hoe ik naar je heb gelachen.
Maar jij kent niet al mijn pijn, die laat ik je ook niet zien.
En toch doe jij die pijn verzachten als jij bij mij bent.
Maar dat heb je zelf niet door.

Ik leg je handje op mijn hart en ik beloof je dat ik er altijd voor je ben.
Ik verjaag de geesten in mijn hoofd als je even niet bij mij bent.
Want jij weet wie ik ben. 
Jij kent mij en jij gelooft mij.

In de storm en door de regen.
Of door de harde wind.
In alle straten van de stad lopen we met z’n drieën hand in hand.
Niets of niemand houdt ons nog tegen.

Wij gaan onze weg wel vinden, ook als je langer dan weekenden bij mij bent.
Want jij, kleine man, kent meer wegen uit je hoofd dan ik.
Wil jij mij de weg wijzen? En naast mij blijven lopen?
Net zolang tot ik weer bij jou ben?

I-Pat: Vader van twee kinderen, regio Rotterdam, analoge man in een digitale wereld, beland in vechtscheiding, blogt recht uit het Rotterdamse hart.

Lees ook de andere gedichten van I-Pat.