Eens waren wij dat gelukkige gezin aan de overkant.
Kindjes spelend in de tuin, ochtend kopje koffie met de krant.
Maar niets is wat het lijkt.
Het is wat je ziet als je er op kijkt.
Zullen al die prachtige gezinnen echt zo tevreden en gelukkig zijn?
Mijn beeld hierover is anders geworden door mijn eigen stukgevallen gezin, verdriet en pijn.
Nu ben ik gelukkig, met mijn kinderen, alleen.
En ik weet ellende en verdriet brengt je ook weer ergens heen.
Ik kijk vol liefde naar de buren.
Door eventjes in hun gezin te gluren.
Maar ik ben tevreden met mijn situatie en trots op mijn eigen afgelegde pad.
Hoewel ik zo af en toe wilde dat ik dat prachtige intacte gezin nog had.
Open❤ig
Femke
Ik ben Femke, bijna 50! Samenwonend in een fijn huis op een superplekje met mijn 2 puber/jongvolwassen kinderen. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van heling en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn.
Inmiddels heb ik weer een (lat)relatie en ben helemaal gewend aan mijn nieuwe status!
Mijn lijfspreuk: ‘bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht’. De lijfspreuk “vertrouw op je gevoel” is daar in de loop van de tijd ook bijgekomen!
Lees ook de andere blogs van Femke.
REAGEER OP DEZE BLOG