Ik heb een markant verleden, met meerdere relaties. Zoekend naar die ene, die maar niet wilde komen. Ware liefde waarvan ik niet dacht dat die bestond of bestaat. Lang heb ik nagedacht over het krijgen van kinderen. Het paste niet in mijn levensstijl. Ik was jong, had veel wilde haren, en was er gewoon niet klaar voor. Al kon ik het enorm goed met kindjes vinden, was nooit niets te gek, en was het gevoel wederzijds, het was er gewoon nog niet.
Vader worden
Tot ik mevrouw tegenkwam. Ik was tot over mijn oren verliefd, en wist vrij snel dat ik met haar kindjes wilden krijgen. In een korte periode raakte ze zwanger, en werd de oudste blondine geboren. Geluk ten top. 2 jaar later besloten we om nog een blondine erbij te nemen. De beste beslissing in mijn leven.
Nadat de kindjes geboren waren, veranderde mijn leven intens. Ik las er vooraf veel over, vroeg aan vrienden met kinderen hoe het zou zijn, totdat je het gevoel zelf ervaart. Die extra deur liefde, het bestaat gewoon. Ik voel het tot op de dag van vandaag op een intense manier.
Gescheiden vader worden
Na de scheiding van mevrouw heb ik mijn rol als vader extra serieus genomen. Ik neem mijn vader rol bloedserieus. De blondines houden van me, en ik op van hen. Ik vertel het ze elke dag. Niet omdat het een automatisme is, maar omdat ik het diep van binnen voel. Mijn meiden zijn mijn alles. Altijd en overal. Niemand die daar tussen kan komen. De allermooiste verandering in mijn leven, die een levenlang zal duren.
Mevrouw en ik staan hier gelukkig allebei op dezelfde manier in, veel liefde geven aan de kinderen. Ieder op onze eigen manier. Ik vind het bijvoorbeeld erg leuk om uitgebreid de kindjes in bed te leggen. Ze te douchen, hun pyjamaatjes aan te trekken, nog even de konijntjes te knuffelen die ze van me hebben gekregen en een boekje voor ze te lezen. Daarna nog een zelfverzonnen lied op mijn manier voor ze te zingen, en daarna nog een uitgebreide knuffelsessie. Iedere keer als ze bij mij zijn. Een vast ritueel. Intens gelukkig maakt me dat.
En zoals een goede vader betaamt, hou ik van spannende ondernemingen, ravotten met ze en ze de kieteldood te bezorgen. Ze op me laten klimmen, ze leren te koprollen en samen met ze te trampolinespringen. Zo hard en zo hoog mogelijk. Ze net over het randje te tillen en te laten doen wat ze eigenlijk niet durven. Pappa is erbij. Ik hou jullie vast. Er kan niks gebeuren. Jullie zijn veilig.
Mijn meisjes. Mijn alles. “pappa is verliefd op jullie” vertel ik ze veel. En ik meen het. Ik ben letterlijk verliefd op mijn kinderen. En zo hoort het ook vind ik. De liefde en aandacht aan ze schenken die ze onverdeeld verdienen. Gescheiden of niet. Ieder op onze eigen manier.
Zondag neem ik ze weer eens mee naar de Efteling. Wedden dat ik ze zover krijg dat ze in de achtbaan gaan met me….
Patrick is 42 jaar oud en is anderhalf jaar geleden gescheiden. Hij heeft 2 prachtige dochters van 4 en 6 die hij in zijn blogs “de blondines” noemt. Zijn ex-partner noemt hij, met respect, mevrouw.
wesly - 19 apr 2016
helemaal mee eens