De 2de date, kinderen geen bezwaar, blog van Marc

In mijn vorige blog schreef ik over een leuke eerste date. Een vervolgafspraak was snel gemaakt, maar daarmee leek het te eindigen.

Was het einde verhaal? 

Nee, gelukkig niet. 

Ik stelde voor toch nog eens af te spreken. Ik had op dat moment geen tijd meer voor dit moeilijke, maar nuttige gesprek. De kinderen zouden drie kwartier later bij mij op de stoep staan, en ik moest nog zeker een half uur naar huis fietsen. Ze stemde in. We besloten dat ze bij de volgende afspraak al haar twijfel op tafel zou gooien en dat we daar serieus over zouden praten.

Zover kwam het niet eens

Op haar profiel schreef ze al “ik ben een twijfelaar”  of woorden van die strekking. Ze kwam bij mij eten op een woensdagavond, wat later onze vaste afspreekavond zou worden. Ik had me flink uitgesloofd om een lekkere maaltijd voor te schotelen. De avond verliep prima, ze begon nu serieus te flirten en telkens als ik het gesprek richting “kinderen” manoeuvreerde, manoeuvreerde zij er weer vandaan. Aan het eind van de avond zoenden we. Ik vroeg haar nog: en hoe zit het nu met de kinderen? “ach, dat komt vast goed”. 

We spoelen een paar maanden vooruit 

Een stralende zaterdag in juni. Echt weer om met de kinderen op een strand te zitten, en dat was ook precies wat ik ging doen. Maar wat de kinderen niet wisten, was dat er bezoek zou zijn. Mijn vriendin zou voor het eerst de kinderen ontmoeten. Niet voorgesteld als “papa’s nieuwe vriendin” ofzo, maar gewoon als “hé, ben jij er ook”. Wat ik aan niemand liet merken, was dat ik enorm gespannen was. Zou het wel goed gaan? Zou ze niet gillend wegrennen? 

Ik keek, op het afgesproken tijdstip, steeds richting fietsenstalling. En daar kwam ze aanlopen. Niet veel later nam ze de schep ter hand om mee te bouwen aan het zandkasteel. Twee uur later nam ze afscheid – met een goed gevoel. Tijd voor elkaar was er niet bij, maar de tijd was enorm waardevol ingevuld! 

Eenmaal thuis vroeg mijn oudste dochter “komt die vrouw snel nog een keer langs?”. Haar naam was ze vergeten, maar dat maakt niet uit.

Ik ben Marc, 39 jaar en gescheiden vader van twee prachtige meiden van (bijna) 3 en 5 jaar oud. Anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden. Met mijn blogs hoop ik andere ouders van inspiratie te voorzien over het (weer) inrichten van het leven. Rode draad zijn mijn belevenissen in het bos dat daten heet, maar ook andere onderwerpen zullen voorbij komen. 

Lees ook de andere blogs van Marc