De nieuwe vriend van de moeder van mijn stiefzoon gaat alle grenzen over. Hij gebruikt de telefoon van het kind om met vader te communiceren, om commentaar te hebben op zijn manier van opvoeden, om vervelende opmerkingen te maken. En moeder mag alleen communiceren met vader als haar vriend erbij is of schriftelijk zodat hij haar berichten kan checken voordat die verstuurd worden. Het is een dominante man, en agressief.
Bedreiging
Hij heeft vader (en indirect ook mij) bedreigd waar het kind bij was. Gelukkig heeft het kind niet gehoord wat er gezegd werd omdat hij in de auto zat. Toen vader dit aan moeder vertelde en moeder er bij het kind naar vroeg zei het kind dat het niet zo was gegaan en nu is vader dus een leugenaar volgens moeder. Communicatie wil ze dan ook niet meer face tot face, het mag schriftelijk of via de advocaat. Geen idee waar die advocaat ineens vandaan komt, de scheidingsprocedure heeft jaren geduurd maar dat is jaren geleden afgesloten. Het zal zijn idee wel zijn, lekker Amerikaans.
Het gaat echt van kwaad tot erger. Die bedreiging was echt heel naar en we hebben aangifte gedaan. Geen idee waar die man toe in staat is. Het enige voordeel is dat veilig thuis op deze manier betrokken wordt zodat hulp, die moeder steeds weigert, nu mogelijk wel “afgedwongen” kan worden.
Maar het is wel lastig hoor. Het is lastig om duidelijk te maken wat we zien gebeuren. Lastig om bij hulpverleners de hulpvraag duidelijk te maken.
Loyaliteitsconflict
Ik las laatst iets over ouderverstoting en toen gingen er bij mij allerlei alarmbellen rinkelen. Dit was wat er gaande was. Het kind zit in een enorm loyaliteitsconflict en moeder ziet niet hoe zij dit conflict voor haar kind alleen maar groter maakt.
Zo was er stress voor de musical van groep 8. Het kind gaf aan dat hij mij en mijn kinderen er niet bij wil hebben. Ik vind dat jammer en ik denk dat het te maken heeft met zijn loyaliteitsconflict. Dat hij voelt dat zijn moeder dat niet wil. Ik denk dat hij er daarom last van zou hebben als wij er wel zouden zijn. Wij zijn er dus niet bij. Als onze aanwezigheid spanning geeft dan wil ik niet aanwezig zijn. Ik vind de aanwezigheid van beide ouders het belangrijkste.
Stiefvader maakt er concurrentiestrijd van
De vriend van mama snapt dat niet, die zorgt juist voor meer spanning tussen ouders met zijn gedrag. Hij maakt het loyaliteitsconflict erger door ook nog eens een concurrentiestrijd aan te gaan. Niet alleen lijkt het kind een keuze tussen papa en mama te moeten maken, maar ook een keuze tussen papa en stief. Ze doen zo ontzettend hun best om te bewijzen dat stiefvader beter is dan vader.
Het laatste kinderfeestje van hun zoon, daar was zijn vader niet bij, maar stiefvader wel. Daarin is moeder ook veranderd. Eerder waren nieuwe partners er niet bij. Op kinderfeestjes waren beide ouders er en dat ging altijd goed. Nu ging dat anders, nu besloot mama (of haar vriend) wanneer het kinderfeestje was en dat papa daar niet welkom was.
En zo mag stiefvader ook meer dan stiefmoeder. Zo vond ze dat ik geen foto van haar zoon op mijn sociale media mag hebben staan. Maar haar vriend mag dat wel. Snapt ze niet dat dit precies hetzelfde is?
Waarom lijkt het voor zoveel mensen een strijd te zijn, wie de beste is, de leukste en bij wie ze het liefste willen zijn. Want dat is wat sommige ouders lijken te willen, dat kinderen zich daarover uitspreken. Dat ze het fijn vinden als het kind zegt niet meer naar de andere ouder te willen.
Veilig thuis
En dan is het bij veilig thuis ook nog best wel lastig gehoor krijgen. Want als je dan komt met dat verhaal over dreigende ouderverstoting, omdat het kind bij moeder blijft, dat van haar zelf mag bepalen en zelf maar met papa moet communiceren dat hij niet meer komt, dan zegt veilig thuis doodleuk dat je dat misschien maar gewoon moet accepteren op deze leeftijd. Dat je een kind die rust moet gunnen.
En dan zit er maar een ding op. Je verdiepen in de literatuur en alle kenmerken die je herkent benoemen. Kenmerken van het gedrag van het kind en van de moeder, zonder oordeel te hebben over de moeder, want dat zegt niet veel goeds over jou.
Ik ben Vera. Inmiddels is het ruim 8 jaar geleden dat ik gescheiden ben, maar dingen lopen nog steeds niet lekker met de vader van mijn jongens. Ik neem jullie graag mee door het verloop van mijn scheiding en de stappen die ik zette in mijn nieuwe leven na de scheiding.
Lees ook de andere blogs van Vera.
REAGEER OP DEZE BLOG