Eerste blog van Marc, over zijn scheiding en het leven en daten daarna

Een nieuwe liefde?

Al een tijdje begeef ik mij, als gescheiden vader, met wisselend succes op de datingmarkt. Vele dates verder houd ik de moed er nog steeds in. Ergens loopt toch die vrouw rond die ik zoek? Niet dat ik enorme eisen stel. En wie kies je dan om aan te schrijven? 30 profielen in mijn favorieten – keer op keer bestudeerde ik de lijst. Wie te kiezen? Eén profiel trok al een tijdje mijn aandacht. En kijk aan: ze had mijn profiel ook al twee keer bezocht. Ik besloot een berichtje te sturen. Zou ze reageren? Altijd spannend!

Nieuw Bericht

De volgende dag. Een nieuw bericht! Leuk, wat zou ze hebben teruggestuurd? Maar nee, geen reactie, maar een bericht van iemand die ik nog niet eerder had gezien. Een kort, spontaan berichtje. Heb je zin om te kletsen? Nou, dat had ik wel!

Haar profiel was een feest van herkenning. Kinderen, nee. Kinderwens: ja. Altijd een heikel punt, als je op een bepaalde leeftijd komt. Ik ben 39, zij een paar jaar jonger. Ik stuurde een uitgebreide reactie terug. We wisselden een paar berichten uit, en ik wist het gewoon zeker: haar wilde ik zien. Zullen we afspreken? Nou, daar had ze wel oren naar.

Spannend

Vier dagen later. Op een winderig plein snoof ik de lucht op van de oliebollenkraam naast me. Ik zat ogenschijnlijk rustig op een bankje, en keek in de richting vanwaar ze zou moeten komen. Al dagenlang spookte het door mijn hoofd: dit zou wel eens de juiste kunnen zijn.  Mijn gevoel dat me zo zelden in de steek laat, wist het zeker: dit zou leuk gaan worden.

Vastberaden deze kans niet te verprutsen wachtte ik haar komst af. Plotseling, achter me een stem: “hoi”. Ik stond op en keek in haar lachende en spontane gezicht. Ik moest mijn hoofd naar achteren doen om haar te zoenen. De totaal irrationele gedachte ging door mijn hoofd of ze misschien langer was dan ze op haar profiel had gezet. 5 Centimeter langer zou ze maar zijn, het leek meer.

Volgende scene. Ons eten hadden we niet opgegeten. Op amper een paar meter van het restaurant stonden we ineengestrengeld te kijken naar de kerstverlichting in de straat. We liepen arm in arm naar een café om nog een biertje te drinken. Daarna was het al snel tijd afscheid te nemen: de volgende ochtend zou voor ons allebei de wekker vroeg gaan.  

Op weg naar huis wist ik het zeker: zo’n leuke date had ik niet eerder gehad.

Ik ben Marc, 39 jaar en gescheiden vader van twee prachtige meiden van (bijna) 3 en 5 jaar oud. Anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden. Met mijn blogs hoop ik andere ouders van inspiratie te voorzien over het (weer) inrichten van het leven. Rode draad zijn mijn belevenissen in het bos dat daten heet, maar ook andere onderwerpen zullen voorbij komen. 

Lees ook de andere blogs van Marc.