De zomervakantie-wissel van gescheiden ouders
Dat was ‘m dan. Mijn drie weken zomervakantie met mijn kinderen zitten erop.
Vanavond stop ik ze nog in, in hun bedden bij mij thuis. Morgenavond gaan ze voor drie weken naar hun vader.
Het waren héérlijke weken. Een goede mix van uit en thuis, actief en relaxed, laat naar bed en lang uitslapen, met ons drieën en met mijn partner erbij. Een jaar verder, dus dat laatste gaat toch weer een stuk gemoedelijker en meer ontspannen dan vorig jaar.
Tijd gaat snel
Als je aan de drie weken begint heb je zeeën van tijd met je kinderen in het vooruitzicht. Maar je knippert een keer met je ogen en de weken zijn al om.
We hebben heel veel heel hard gelachen. Nu ze ouder worden en hun grappen ook echt grappig worden, kunnen we elkaar maximaal plagen en uitdagen. En dat levert de nodige lachbuien op.
Ik ben een moeder in hart en nieren. Ik wilde bewust al jong moeder worden en zag als klein meisje al het moederschap als de mooiste rol van mijn leven. En ik ben er niet in teleurgesteld.
Moeilijkste van de scheiding
De helft van de tijd met mijn kinderen moeten missen vind ik echt het meest moeilijke van de scheiding. Als ze na een week bij mij naar hun vader gaan en ik dan weer in een leeg huis thuiskom, dan snijdt de stilte door mijn ziel. De sporen van hun aanwezigheid nog overal in huis, maar wetende dat de reuring, de praatjes, de fratsen weer voor een week weg zijn.
En nu moet ik ze dus voor drie weken loslaten. Oh, natuurlijk weet ik dat ik ze zeker wel zie de komende drie weken, zoals ze andersom in de afgelopen drie weken ook wel even bij hun vader geweest zijn. En ik weet dat ik de komende drie weken even de rol van moeder mag neerleggen en dingen mag doen die ik, als Fien, graag wil doen. En dat mijn partner en ik de komende drie weken nog veel tijd hebben voor ons tweeën. En dat de kinderen erg uitkijken naar de vakantie met hun vader, waarin ze nog een weekje weg in het vooruitzicht hebben. En ze, na een nieuwe verzameling herinneringen bij mij opdoen, dadelijk ook weer een berg herinneringen bij hun vader kunnen toevoegen.
Hoe doen andere gescheiden ouders dit? Hoe ervaren jullie die wisseling? Hoe gaan jullie daar mee om? Wil je het met me delen?
Daarnaast prijs ik me alweer een tijdje zeer gelukkig met een nieuwe partner. Mijn ervaringen rondom scheiden, lijden en, ondanks de beurse plekken op mijn ziel, met vertrouwen een nieuwe relatie aangaan, deel ik graag met jullie in deze blog.
Lees ook de andere blogs van Fien
Astrid - 24 aug 2020
Dit jaar voor de tweede keer heb ik m'n dochter op de terugweg van vakantie afgezet bij haar vader zodat ze de volgende dag met hem op vakantie kon gaan (we wonen 60 km. uit elkaar, vandaar). M'n vriend en zoon rijden door naar hun eigen huis en zo ben je dan van 2 weken met z'n vieren opeens helemaal alleen. Ik ben nu 5 jaar gescheiden en wen er niet aan. Aan de weken dat ze niet bij mij is. Aan het haar onderweg afzetten. Ik zou wel willen maar het luk gewoon niet. Dus hoe ik het ervaar? Afschuwelijk? Nog steeds......
Merel - 27 aug 2020
Ook ik ervaar het als afschuwelijk en zit na de wissel met tranen in de auto... de tijd voor mezelf kan ik wel enorm waarderen maar zo tegen het einde hunker ik ernaar ze weer terug te zien. Helaas door het contact met vader kan ik ze als ze bij hem zijn niet zien en spreken...