De kerst komt er weer aan. Als deze blog geplaatst wordt, dan zullen de kerstdagen weer voorbij zijn. Ik hou immers een paar weken speling om er zeker van te zijn dat wat ik zeg ook klopt en/of uitgekomen is. Gelukkig voor mij begint het plannen van de kerstperiode al ergens in oktober. In normale gezinnen is het al elk jaar een aardige 5 sterren puzzel, laat staan in ons samengestelde gezin. Er zijn drie dagen te verdelen over twee families. En per familie over twee groepen ouders, in het geval dat er nieuwe partners in het spel zijn. Het is een spel van geven en nemen en ex-echtelieden blinken vaak niet uit in dat spel. Het nemen- deel, lukt meestal nog wel. Maar geven is een duidelijke andere koek. Het verschil tussen een kletskop en een bitterkoekje, zal ik maar zeggen.
Het bitterkoekje is dat mijn ex de kinderen een dag wil en dat een neefje van haar op tweede kerstdag jarig is. Ons ouderschapsplan is hier 100% duidelijk in. Onze kinderen dienen in staat gesteld te worden om verjaardagen van familieleden bij te wonen, indien de betreffende ouder uitgenodigd is. Het is niet toegestaan om kinderen door de brievenbus te duwen. Dus mijn ex neemt de kinderen mee naar haar familie. En tegelijk wordt kerstmis gevierd. Daar zit geen ruimte in.
Voor mij is de kletskop dat ik op één dag met mijn hele gezin aan tafel kan zitten. Gezien de dubbele reden van mijn ex voor de tweede kerstdag, krijg ik de eerste kerstdag. Maar dan moet de ex van p-te-p ook mee werken, willen we de gehele kletskop met slagroom. De gesprekken aan die kant gaan lastiger en ik blijf daar wijselijk buiten. Het is verstandig om je niet te mengen in de ex-relatie van je nieuwe liefde. Daar komt alleen ellende van. Maar nu valt het best wel mee. De plannen blijken zo te kneden dat onze kletskop uit gaat komen. Op eerste kerstdag is mijn samengestelde familie compleet.
Als je de tweede ring van omstanders even buiten beschouwing laat, ligt hier het plan voor de kerstdagen van 2013. Met knippen en plakken is dit kloppend te maken. Ik moet er niet aan denken dat de tweede ring meer dwars was gaan liggen. Dan kom je er niet uit. Maar als ouder stel ik mijn gezin centraal en de rest is belangrijk, maar toch bijzaak. Ik hoop dat dit jaar een blauwdruk voor de komende jaren kan worden. Dat zal haast wel niet. Maar voor nu zijn we erg blij met de aanpak van de komende periode. Maar belangrijk is dat de kinderen kunnen rekenen op een leuke kerst met alle ouders en zo veel mogelijk grootouders.
Een andere les die ik geleerd heb is hoe belangrijke een goed ouderschapsplan is. De afspraken die we opgesteld hebben, zorgen nu voor een makkelijke verdeling. Tevens hebben we een afspraak over wanneer we er niet uit komen. De ouder van de dag (waar de kinderen verblijven) heeft het laatste woord. Omdat kerst verschuift in de week, komen beide ouders door de jaren heen gelijkmatig aan bod. Maar gelukkig zijn we er voor dit jaar uit.
REAGEER OP DEZE BLOG