Menu

Loes wil weer genieten van het leven na de scheiding

2 reacties
geluk na scheiding

Aan de ene kant leef ik met de dag; in het NU. Heel mindfull en hip, zoals je tegenwoordig moet leven volgens de geluksgoeroes. Maar er knaagt een stemmetje die vraagt welke kant we op gaan. En ik weet het antwoord niet. Het is dus tijd om voorzichtig weer wat vage lijnen op papier te zetten die mijn toekomst moeten schetsen. Lijnen die me houvast geven en als er weer een storm opsteekt. Ik heb altijd relaties gehad en was nooit lang vrijgezel. Nu ben ik na de scheiding  gedwongen om als alleenstaande moeder en kostwinner overeind te blijven staan. Want mijn latrelatie blijft een latrelatie.

LAT of samenwonen?

Samenwonen is, zoals we het nu ervaren, geen optie. Een samengesteld gezin met 4 kinderen, waarvan 3 tieners. Vier totaal verschillende lieve kinderen. Zes karakters in 1 huis. Allemaal met hun eigen rugzakjes; ervaringen, onzekerheden, behoeftes. Het lijkt mij totaal onmogelijk om al die personen in 1 huis gelukkig samen te krijgen. En ik weet dat ik me dan een slag in de rondte ga werken om het iedereen naar de zin te maken, mezelf compleet ga wegcijferen, daar uiteindelijk ongelukkig en gefrustreerd van zal raken en de relatie met mijn partner onder druk komt te staan. Dus ik zie dat gewoon niet als een reële optie. Ik zal dus alleen blijven met m’n kids. En m’n vriend op steenworp afstand. Dichtbij; samen maar toch apart. Je hebt niet alleen de zorg voor je eigen welzijn, maar ook voor het welzijn van alle betrokken kinderen. En dat moet rust reinheid en regelmaat zijn, zoveel als dat kan. In deze drukke maatschappij wil ik juist thuis die veilige haven bieden. Een kopje thee met een koekje als ze uit school komen. Een warme slaapkamer waar een gezellig lampje brandt. En een moeder die tijd voor je heeft. Of maakt…  voorlopig is dat mijn doel dan maar; rust reinheid en regelmaat laten gelden in mijn gezin. Waar ruimte is voor gezelligheid, een spelletje en respect is voor elkaar. Maar dat is nog verdomde moeilijk met 2 pubers; nou ja anderhalf…

Innerlijke rust

Ondanks dat ik dat beeld dus eigenlijk best helder heb, geeft het me niet die innerlijke rust die ik zoek. Ik ben nog steeds bezig met “hoe nu verder”.  Terwijl ik blijkbaar al begonnen ben. Dat stemmetje roept ook dat de carrière-lat hoger moet. Ik moet nog iets bewijzen blijkbaar. Of iets veranderen. Daarin ben ik zoekende. Dat voel ik. Dat merk ik. En dat geeft onrust. Er is al zoveel veranderd. Ik ben als mens veranderd. Past je werk dan nog wel bij je. Ik besluit die onrust voorlopig te accepteren voor wat het is en er inhoudelijk niets mee te doen. Ik neem me voor de komende jaren, zolang de jongste nog op de basisschool zit, me te oriënteren op wat ik wil en kan en vraag “boven” om wat hulp hier en daar.

Ik wil weer genieten van het leven na de scheiding

Ik wens mezelf… een liefdevol 2018. Een rustig 2018. Een stabiel 2018. Ik wens mezelf een jaar waarin genieten meer ruimte krijgt. Ontspanning in balans raakt met inspanning. M’n eigenwaarde en zelfverzekerdheid weer gaat groeien en m’n schil van onzekerheid en verdriet van me af kan gooien. Ik weer zal stralen en van mezelf zal gaan houden. En vaker de moeder kan zijn die ik graag wil zijn. Ik heb er hard voor gewerkt en ik kan oprecht zeggen dat ik het mezelf gun en ik het verdiend heb. Het wordt tijd de controle te herpakken. Genieten van het leven!

Ik ben Loes, bijna 43. Status: Na 22 jaar relatie, waarvan ruim 16 jaar getrouwd, in september 2016 gescheiden. En inmiddels zelfs weer verliefd. Kinderen: Ik heb twee zonen van 8 en 12 en co-ouderschap, ook met mijn twee honden. Dus soms heel stil in huis en dan weer een levendige boel. Werk: Ik werk 32 uur per week in 5 dagen. Heb een oud huis gekocht waarin geklust moet worden en ik loop dus standaard achter de feiten aan in mijn huishouden. #opgevenisgeenoptie #scheiding Kernwoorden: accepteren wat is, loslaten (daar is ie weer), humor, liefde, respect.

REACTIES

Lizz - 5 jan 2018

Wij wilde graag na 5 jaar latten gaan samen wonen. Hij 1 dochter van 20 ik een dochter van 18. Ik zou zijn kant op verhuizen, 200 km verder. 3 weken voor de verhuizing gooit zijn dochter ineens de kont tegen de krib en ziet het samenwonen niet zitten om redenen dat ik denk hoe bestaat het. Ik heb toen besloten om maar in mijn eigen huis te blijven met mijn dochter, gelukkig had ik de huur nog niet opgezegd. Ik had geen zin om in zo'n wespennest te stappen met mijn dochter, met het risico alles te verliezen. Maar moest op het allerlaatste moment de school veranderen voor mijn dochter, wat niet ging in de vakantie...alles moest op haren en snaren geregeld worden...echt verschrikkelijk. We zijn nog wel samen en latten nu maar verder. Mijn dochter moet nog 4 jaar naar school, die van hem is met een jaar de deur uit. Dus dat word nog nu minstens 4 jaar latten. Bij hem thuis kom ik niet meer, want het is nog nooit uitgesproken met zijn dochter wat ik jammer vind. Maar goed het is zoals het is! Verstandig van jou om te blijven latten, dat voorkomt een hoop sress.

Kirsten - 19 sep 2020

Wat ontzettend herkenbaar en fijn om jouw stuk te lezen, Loes. Ik ben juist in 2018 gescheiden, na een 7-jarige relatie en 3 kinderen onder de 6 jaar. Ik had ondanks deze nare tijd al snel een nieuwe vriend (iemand met wie ik ook al sprak destijds over dat ik echt niet snapte waarom mijn partner zo naar tegen me deed, bleek uiteindelijk vreemdgaan te zijn), wat leuk was maar toch ook wat complex... ik moest deels de scheiding nog verwerken en 'hoe nu verder' en een ex die al gauw niet meer wilde betalen wat een hoop stress kostte maandenlang (inmiddels zijn er 2 advocaten in het spel, helaas) maar ook het feit dat mijn nieuwe vriend óók 3 kinderen heeft. Waarvan minimaal 1'tje mij best wel claimt maar ook gewoon altijd zeer aanwezig is/de sfeer kan bepalen en ik merk steeds meer dat ik eigenlijk liever wat meer tijd in mijn eigen kinderen steek. Ik mis hun natuurlijk ook al de helft van de tijd.

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


7 × = vijfendertig




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wil weten over alimentatie Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Bij een relatiecrisis of conflictscheiding gaat het vaak mis omdat de echte kernproblemen onbesproken blijven, wat leidt tot escalatie en afstand. Met de KernAanpak pakken we juist die onderliggende oorzaken aan. We zorgen ervoor dat de echte issues besproken worden, wat leidt tot beweging en hernieuwde verbinding tussen de partners, of je nu samen verdergaat Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.