Menu

Olivia blogt: Alleen op vakantie met mijn puber

flickr

flickrEen van de positieve dingen van scheiden is dat je jezelf dingen ziet doen die je van z’n levensdagen niet van jezelf had verwacht. Je moet weten dat ik een held op sokken ben. Ik heb een milde tot in sommige gevallen ernstige vorm van vliegangst (ook al stap ik toch iedere keer weer in) en zodra ik in mijn auto stap ben ik altijd een beetje bang om te verdwalen, ook al heb ik een perfect werkende navigatie. Ja ik weet het, het is raar. Hoe dan ook, twee jaar geleden besloot ik met een van mijn kids in de vakantie te gaan kamperen. Alleen. Met de auto. Naar Frankrijk. Jarenlang had ik met het hele gezin en caravan (waar ik zelf uiteraard nooit een meter mee durfde te rijden) met veel plezier op allerlei campings gestaan en ook al werd het nu met de tent, dat mocht de pret niet drukken. Dacht ik.

Ik schafte de hele rambam aan, overlegde met kind over de bestemming (het werd Normandië) zette al mijn angsten overboord en besloot gewoon te gaan. Ten eerste werd de bestemming drie dagen voor vertrek gewijzigd naar zo’n ruim duizend kilometer richting het zuiden van Frankrijk omdat weer in Normandië zo slecht was en ten tweede vertrouwde ik op de navigatie in plaats van op kind met de geprinte ANWB route. Dit had tot gevolg dat ik uiteindelijk door laaghangende bewolking en hevige regen op smalle bergpassen terecht kwam waar ik heuse rotsblokken moest omzeilen en waar het ontmoeten van een tegenligger vrijwel zeker een duik in het ravijn zou betekenen.

Doodsangsten heb ik uitgestaan. Met klotsende oksels, uiterlijk kalm blijvend om mijn paniek niet op mijn puberende kind te laten overslaan kwam ik uiteindelijk compleet gaar aan op de camping. Aldaar was onze plek zo nat en modderig dat ik mijn auto er niet eens op kon rijden. We besloten na tig keer slippen dat we hem maar scheef op het pad lieten staan. De tent werd opgezet, vuilniszakken voor de ‘deur’ als pad om ervoor te zorgen dat het van binnen geen worstelarena werd en gesetteld waren we. Gelukkig trok het weer de dagen erna bij.

Mijn puperkind vond het geweldig. Tieners in overvloed, ik zag hem alleen bij het ontbijt, lunch, het avondeten en ’s nachts wanneer hij naast me de tent in rolde. Ik vond het persoonlijk toch wat minder. Ik had me onvoldoende gerealiseerd dat ik de godganselijke dag alleen zou zijn. Alleen maar tussen de gezellige complete gezinnetjes zou zitten. Naast me, tegenover me, bij het zwembad, bij de winkel, nou ja eigenlijk overal. Al mijn meegezeulde boeken waren binnen no-time uit en het vakantiegevoel kwam niet. Ik miste mijn oude leven, mijn complete gezin, net zo zijn als al die andere mensen daar. Dapper kwam ik die bijna 14 dagen door, was beretrots op mezelf dat ik ons heelhuids weer terug naar huis had weten te loodsen, maar wist wel: dit was 1 keer en nooit meer.

 

 

 

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


6 × een =




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wil weten over alimentatie Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Bij een relatiecrisis of conflictscheiding gaat het vaak mis omdat de echte kernproblemen onbesproken blijven, wat leidt tot escalatie en afstand. Met de KernAanpak pakken we juist die onderliggende oorzaken aan. We zorgen ervoor dat de echte issues besproken worden, wat leidt tot beweging en hernieuwde verbinding tussen de partners, of je nu samen verdergaat Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.