Vandaag, vrijdag 9 september 2016 ik sta op en realiseer me, vandaag is …..D Day. The Day! Ik heb een gesprek met de kinderen!
Vol goede moed en positivisme rol ik mijn bed uit en bereid ik me voor op alle mogelijke vragen die kunnen komen.
Ik heb vooraf helaas geen richting of vragenlijstje gekregen waar de kinderen het over willen gaan hebben, het kan alle kanten op gaan.
Zelf heb ik wel een aantal vragen voorbereid, lieve vragen, maar ook vragen over : waarom willen jullie mama niet meer zien en waarom heb je, Rick, tegen een vriendje gezegd dat mama gek is.
De hele dag sta ik op scherp. Ik zorg dat ik er op mijn paasbest uitzie, want wat hebben de kids aan een zielig hoopje moeder ? Dus ik acteer “super mom” Frances en heb nog net niet mijn glimlach vast gelijmd achter m’n kaken met superglue.
Om te beginnen…de kille ruimte bij de instantie waar de meeting wordt gehouden. Niet jeugdzorg zelf, maar de “ge-outsourcede” instantie die het werk in het dwang en drangkader mag opknappen.
Een muffig kantoor, onherkenbaar vlakbij Rotterdam Zuidplein bus/metrostation.
Ik loop er naar toe, hartkloppingen, zweethandjes…nog steeds het gesprek voorbereidend….maar wat als ze dit zeggen of vragen …hoe zal ik dat dan doen…
Oh, ik ben er al. Ik bel aan…. De bel dringt door het pand door alsof ik de grote klok van de notre dame aan het luiden ben. Oef…het is echt, het gaat zo beginnen.
Sonja doet open en Celia komt er ook aan. Ze geleiden me naar “de tafel “ in een kamertje. Het is 30 graden…
Een vierkante tafel opstelling.
Links zitten straks Sonja en Celia en tegenover mij, mijn zoon Rick, en rechts naast mij mijn dochters Joy en Lente.
Dat is het idee.
Ik piep “ja…dat is goed hoor” en giet snel een paar slokken water achterover. 30 graden ? het lijken er wel 40 !!
De deurbel gaat weer. En ik stuiter in mijn stoel, probeer me te aarden. Hup, kom op je kunt het. Voeten aan de grond. Handen op de tafel….
Hartkloppingen….mijn eigen kids. Hoe moeten zij zich voelen ? Ze zijn daar nog nooit geweest. Ze kennen de dames wel en ze mochten hun vragen voorbereiden met hen en met gezinsvoogd (van Jeugdzorg Rijmond ) Samira.
Ze komen één voor één binnen, Rick kijkt me amper aan en geeft een lauw handje. Wordt meteen naar zijn plek begeleid, alsof het een schaakspel is met levende mensen.
Lente kijkt me hooghartig aan, geeft ook een lauw handje en neemt plaats waar zij geacht wordt te gaan zitten.
Joy wil niet binnenkomen. Lieve Joy is zeer angstig, zij heeft pdd-nos en kan niet tegen onverwachte dingen. Tevens heeft ze vrees voor deuren, soort claustrofobie. Ontwikkeld in een zwembad toen ze de deur van het slot van het kleedkamerhokje niet meer open kreeg.
Notabene in het vakantiepark waar ik januari een midweekje had gezeten om aan de ruzies thuis te ontsnappen. Toen het weer wat rustiger werd kwamen Arie-Jan, mijn ex man plus de kids mij ophalen en konden ze nog even lekker zwemmen terwijl AJ en ik rustig konden praten.
Dus ik voel me schuldig. Voel me overal schuldig over. En verantwoordelijk, maar vooral schuldig.
Ik zeg tegen Joy, lieve Joy, kijk, Sonja heeft de achterdeur open gezet voor je. Dat werkte….en Joy ging ook met betraande oogjes op haar plekje zitten.
WE zijn compleet, voelde het even….
Zo dichtbij en toch zo ver weg…
AJ, zit buiten in de auto te wachten, echt voor de deur van de spreekkamer. Sorry, maar ik ben een beetje achterdochtig…na alles…serieus…voor de spreekkamer ?? Als ze zich omdraaien zien ze zijn grote zwarte bolide.
En dan is er Celia, die zenuwachtig aan haar telefoon aan het friemelen is en deze op z’n kop legt.
Ik vraag aan haar…ben je het aan het opnemen ? ehhh nee, nee, natuurlijk niet. Het is voor als mijn kinderen bellen.
Ik denk…echt..bellen,…. nu ….jouw kids ? Tijdens dit vooraf zo “ahum” zorgvuldig geënsceneerde gesprek op vrijdagmiddag 1600 uur ? Een o zo belangrijk gesprek.
Het voelt als een “we jassen dit gesprek er snel even doorheen gesprek”
Kom op Frances..laat je niet gek maken…neem een slok water. Ik neem een slok, die moet nog ergens langs die enorme brok in mijn keel die zich daar inmiddels heeft gevestigd.
En wat is het licht fel ! en warm hier ! Ik ben bang…voor wat komen gaat, voor wat er gevraagd gaat worden…
CELIA STEEKT VAN WAL
Celia start het gesprek, nadat we allemaal geinstalleerd zijn en voorzien van een drankje.
Rick mag de eerste vraag stellen :
Waarom konden wij niet meer in ons huis terugkeren ?
Ik denk…oef..hoe ga ik dat netjes aan een jongen van 13 uitleggen, zonder zijn vader zwart te maken ?
De vader die al jaren werkloos is, weigert te solliciteren. (deed ik voor hem) en profiteert van de vruchten van mijn bedrijfje. Rijdt in een auto van de zaak, regelt de bankzaken daar en doet de administratie.
Het bedrijf dat mijn vriendin, het was ooit mijn vriendin en ex collega, Angelina, vol goede moed en zin waren gestart.
OK, ik verman me….
In wollige taal probeer ik Rick uit te leggen hoe en wat. Zonder beschuldigingen naar wie dan ook te uiten.
Celia van de nep jeugdzorg, begint mij woorden in de mond te leggen. Ik schrik me lam.
Ja zegt Celia…zeg gewoon dat jij hen daar niet meer wilde hebben.
Ho ho Celia, zo is het niet gegaan he ? En waarom leg jij deze woorden in mijn mond.
Wooo….dit gaat NIET de kant op die nodig is. De toon is gezet, het is nu jeugdzorg en de kinderen tegen mij.
De houding van de kids verstrakt, hun gezichten verstarren.
De volgende vraag kwam van Lente, waar haar prijzen en medailles waren ? Want ze waren niet gevonden in het huis.
Note : ik heb een huis met 3 verdiepingen in mn eentje moeten leegruimen en opruimen. Wel met hulp van vrienden en kennissen, maar alles voor hen ingepakt en in de garage gezet.
Ik leg uit dat ze achterin de garage rechts staan en dat er spullen bovenop liggen, tekenboeken en schriften. Ze gelooft me niet.
Weer een opmerking van de “expert dames, onze “hulpverlening” mensen….pfff…
Sonja zegt “heb je ze niet gewoon weggegooid “? Naast de hartkloppingen en natte handen voel ik nu ook dat mijn bloed begin te koken en ik zeg ijzig…hoe kun je medailles en prijzen van je kind weggooien ? Ik beloof aan Lente dat ik op zoek ga en haar laat weten (via vader / jeugdzorg) waar de doos met spullen EXACT staat.
Nu mag ik een vraag stellen….jeetje het zijn er zoveel. Waar ga ik beginnen, wat ga ik vragen ?
Ik begin bij Joy….
Ik laat haar een conversatie zien van Facebook Messenger, een kopie van een gevoerd messenger gesprek tussen haar en mijn vriendin L.
In dit gesprek word ik zwart gemaakt en AJ, hun vader, enorm opgehemeld. Ik laat het haar lezen en vraag of zij dit zelf heeft getypt. Ze bloost, kijkt weg en stamelt…eh…ja ik heb met L gewhatsappt. Joy…kijk eens goed, dit is Facebook. Eh….nog roder inmiddels…ja dat bedoel ik.
Ze draait zich om naar haar zus en krijgt een high five en in Joy’s oor wordt gefluisterd…goed gezegd joh.
Mijn maag draait zich om. Is dit hier echt aan het gebeuren ?
Is de verwijdering al zo groot ?
Het besef : MIJN KIDS HATEN MIJ.
Ze zijn compleet gebrainwasht.
Sonja grijpt in, of ik de kids zulke vragen niet meer wil stellen.
Maar Sonja, wat mag ik dan wel vragen ? Net als zij vragen hebben, heb ik die ook. Het is toch de bedoeling dat alle twijfels de wereld uit zouden gaan, dat we het zouden uitspreken ?
Dat ik dingen niet goed heb gedaan en gezegd en dat ik nooit de kans heb gehad dit uit te spreken.
Dat het nu alleen maar over verwijten gaat over en weer.
Er wordt nog een vraag gesteld, ik weet niet eens meer wat….maar die ging oké.
Dan schiet mijn zoon uit zijn slof, hij is hartstikke boos. Hij durft me ook amper aan te kijken.
Ik vraag aan hem wat er is…hij schreeuwt naar me. Jij bent gek, papa zegt dat je gek bent….en valt schokschouderend met zijn hoofd op de tafel, leunend op zijn armen.
Wat een hel, wat een verdriet. Hem zo te zien. Ik wil hem troosten, het mag niet !
Wat zijn deze kinderen gehersenspoeld !
Ik kan niet meer ik ben op, de kinderen zijn op. Alledrie inmiddels huilend en helemaal van de leg.
Het protocol van jeugdzorg was en is : niet aanraken.
Ik mocht mijn eigen kinderen niet eens troosten. Dat gingen jut en jul doen.
Daar stond ik dan….met lege handen. Gefaald…weer eens….ik ben een mislukkeling kennelijk. Hun vader heeft gelijk. Ik geloofde er heilig in… kan niets meer goed doen.
Tegelijkertijd was ik boos, verdrietig, angstig….
Ik sta op en zeg tegen ze, sorry, maar dit is teveel voor ons allemaal, Dit trekken we niet meer.
Dit is OUDERVERSTOTING in zijn ergste vorm.
Hier, lees maar en ik schuif een brochure naar Sonja.
Dat gaan we niet lezen zegt ze. Ik zeg prima, als niemand zich verdiept in de achterliggende oorzaak van deze ontstane situatie. Als niemand aan waarheidsbevinding doet, dan komen we nergens.
De kinderen zijn overstuur, ik ben overstuur, ik ga nu weg.
Ik word naar de deur begeleid, de kinderen huilen nog na, hysterisch en compleet over de rooie. En ik…mag ze niet eens gedag zeggen, troosten….die kids waar ik jaren probleemloos voor heb gezorgd, met liefde en moeite op de wereld heb gezet. Die gegroeid zijn in mijn buik, hun eerste woordjes, hun kruipen….verdorie …OOK MIJN KIDS!!!!!!
Ik doe een grote zonnebril op om mijn rode dikke ogen gezicht te verbergen en stier het pand uit, inmiddels tegen vijven en ja hoor exjelief staat nog voor de deur, in zijn auto, voor de spreekkamer te wachten en volgt alles mee. Over de carkit van zijn auto. Hij draait zich om naar me glimlacht misselijk. Bijna euforisch…Gadver !!!!
Celia had hem vanaf het begin mee laten luisteren.
Ik voel me verraden, ik voel me vernachelt, ik voel me leeg, kapot, boos, wanhopig.
Nu moet ik nog terug naar het busstation, en even schiet het door me heen……….hoe hard rijden de bussen hier ? ik wil nooit meer naar huis…..
Op 2 april 2016 werd haar leven als donderslag bij heldere hemel bruusk omgegooid. Haar kinderen werden ontvoerd door hun vader, die zich met kinderen verschanste op diverse plekken om er zeker van te zijn dat hij zijn psychologische oorlogvoering kon voortzetten. De mindgames gingen door, maar zonder kinderen. Hij bespeelde diverse instanties, later jeugdzorg, en komt er tot op de dag van vandaag mee weg. Frances blogt om awareness te creeëren voor de Complexe Scheiding (vechtscheiding) met ouderverstoting. Zo’n ernstige vorm van ouderverstoting dat de kinderen niet meer weten wie hun echte mama is. In het Amerikaans is dit bekend onder PAS (Parental Alienation Syndrome) Kinderen zitten in een spagaat, een loyaliteitsconflict. Dit kan elke ouder overkomen. Binnen 1 dag. Net als Frances….van 5 naar 1…in 1 dag.
Amsterdam - Brabant - 1 sep 2017
Frances, ik kan hier ZOOOOO kwaad om worden en tegelijk verdrietig, hoe je kinderen tegen je opgezet zijn , je ze eigenlijk voorgoed kwijt lijkt te zijn , en de jeugdzorg die TOTAAL niet ingrijpen en zelfs niet eens willen lezen wat ouderverstoting echt inhoudt ? SCHANDALIG , echt SCHANDALIG hoe jeugdzorg zich tegenover jou opstelt !!!!!! Kan je die figuren niet aanklagen ?
Frances - 1 sep 2017
Hi Amsterdam-Brabant, dat heb ik via het Akj gedaan. Ik heb excuses gekregen maar Mn kinderen er niet mee terug. Het is idd een zeer ernstige vorm van ouderverstoting die men niet wil zien, het is vechten tegen de bierkaai :-(
Amsterdam - Brabant - 1 sep 2017
Je koopt er helaas NIETS voor, die excuses van het AKJ ! Zijn die betreffende jeugdzorg professionals ontslagen door hun absurde gedrag ? En je kinderen krijg je er niet mee terug helaas , dat is veel en veel erger dan welk excuus ook. Je kinderen zijn op een hele jonge leeftijd dusdanig gebrainwashed dat het heel lang zal duren voor ze weer normaal kunnen tegen jou , als dat überhaupt nog mogelijk is. Bestaat er geen mogelijkheid te procederen tegen je ex man om je kinderen meer te kunnen zien ? Of heb je daar al aan gedacht en is dat financieel niet haalbaar of heb je dat al gedaan wellicht, via de kinder rechter ?
Jasmijn Couwenberg - 1 sep 2017
Dit is zó schokkend! Hier word ik echt kwaad om! Wat een kille, valse medewerkers, hoe bedrogen moet je je dan wel niet voelen in zo'n setting. Een heel gezin wordt gewoon kapotgemaakt alsof het niets is. Ik wens je heel veel kracht toe om hier doorheen te komen Frances. Warme groet, Jasmijn
Agnes de Kroon - 1 sep 2017
Schandalig. Maar heb dit in Rotterdam al menig keer mee gemaakt. En dan de vader telefonisch mee laten luisteren. SCHANDALIG. Heeft u dit al bij de Kinder Ombudsman gemeld? Ik word er onpasselijk van. En uw advocaat? Wat doet deze hier in dit verhaal?
Frances - 1 sep 2017
Lieve meelezers, Geloof me, ik heb al alles geprobeerd in " het belang van de kinderen" die Zin is een mantra geworden en tegelijkertijd moet ik ervan braken. Het enige belang voor de kinderen is dat ouders stoppen met vechtscheidingen. Ik ken zelfs jbp / rr mensen die zelf Jeugdzorg over de vloer hebben. NIEMAND heeft de wijsheid in pacht. Jeugdzorg is geen zorg en een onnodige schakel. Sterker nog ze houden dit in stand. Weet je wat een uhp of ots hen oplevert P kind ? Het is handel ! Net als de farmaceutische industrie. Verdienen over de rug van " zieken " we zijn niet ziek. We worden ziek gemaakt. Zondag is er een demonstratie in den haag bij de raad vd kinderbescherming. Geeft genoeg aan hè ?!
Amsterdam - Brabant - 2 sep 2017
Ben je dan al naar een advocaat gegaan om de vader uit het ouderlijk gezag te laten zetten ? Dit is toch niet normaal meer ? En de jeugdzorg, beide medewerkers waren VROUWEN zeker ? Ga naar een goede advocaat toe en klaag zowel je ex als de jeugdzorg aan. Heb je dat ECHT al geprobeerd ?
Frances - 2 sep 2017
Hi A-B, het waren idd allemaal vrouwen. Heb 1x een man gesproken dat was bij de RvdK. Maar aanklagen vooralsnog niet, ik wil uit de strijd. In het belang van de kinderen. Mn jongste zie ik misschien binnenkort weer.
Frances - 3 sep 2017
Vanavond 3 sept @sbs6 @hartvNL 22.30 uur een item hierover.
Barbara - 3 sep 2017
Dat is ook raar, ik wilde eigenlijk net naar bed gaan, maar keek nog even op Facebook om te kijken of er nog reacties waren op jouw stukje en dan zie ik dat het onderwerp ouderverstoting bij Hart van Nederland komt, ik heb het nog even ggekeken, ik heb wel het gevoel dat er meer aandacht aan besteed wordt de laatste tijd... Nu nog die verdomde jeugdzorg en Bureau Veilig Thuis, die mij in Juni zal bellen om te vragen hoe het nu gaat, ondertussen september nog niks gehoord, mijn mails worden compleet genegeerd... Ik heb mijn zoon nu een jaar niet ggezien.... Sterkte Frences
Amsterdam - Brabant - 4 sep 2017
Frances, je jongste kind zie je binnenkort misschien weer ? Dat is goed nieuws ???. Barbara : jeugdzorg en burn veilig thuis beginnen steeds meer negatief in het nieuws te komen, schrikbarend zelfs ! Ikzelf heb te horen gekregen dat mijn ex en ikzelf heel snel verplichte mediation gaan krijgen om ons ouderschapsplan aan te laten passen, terwijl ik nu al 2 jaar om de week voor onze dochters aan het zorgen ben. Maar mijn ex heeft nu al 3 keer in een jaar tijd allerlei therapien beëindigd, puur omdat ik haar nieuwe vriend niet wil leren kennen , omdat ik dat niet relevant vind. Met als dreiging dat als we er niet uitkomen met de mediatior dat we dan in de handen gaan komen van de jeugdzorg en Raad van Kinderbescherming. De kinderen zijn verdorie heel blij om om de week bij me thuis te zijn. Ik word gek van die onzekerheid en het constante vreemde gedraai van mijn ex. Bottomline : ik vertrouw Jeugdzorg ook niet meer door al die verhalen hier en van andere gescheiden mensen die ik ken.
Barbara - 4 sep 2017
Pfffff wat een ellende, het is een nachtmerrie, pure horror, mijn ex wilde ook niet naar een mediator en coach hij mmankeert namelijk niks..... Buro Veilig Thuis zegt rustig tegen mij mevrouw u ziet het allemaal helemaal verkeerd en nog erger...... Ze zeiden ook : Ja maar dat oouderverstoting is tegenwoordig wel een hype he (?????????) grrrrrrrrr ???ik wens iedereen die hiermee te maken heeft heel veel kracht en sterkte...
Frances - 4 sep 2017
Vreselijk Barbara en Amsterdam-Brabant, ik voel met jullie mee !! Hebben jullie de uitzending nog gezien en zijn jullie op fb al lid van de groepen (h) erken ouderverstoting bijv ? Er zijn een aantal fb sites waar je veel info en steun krijgt. Knuffel !!
Barbara - 4 sep 2017
Dank je Frances ( sorry dat ik je naam verkeerd schreef) ik heb gister de uitzending gezien en ik lees idd de Facebook sites, ik ben er alleen geen lid van want dat zien mijn kinderen dan weer.... Knuffel terug
Winnifred - 7 sep 2017
Jeugdzorg heeft heel veel schade aangericht tussen mijn dochter en mij. Jonge meiden die zelf geen kinderen hebben gaan mij vertellen hoe ik het moet doen. Ze hebben geen zicht op hoe een systeem als een gezin wederzijds werkt. Ze creëren een verwijdering in plaats van een veilige verbinding tussen ouder (s) en kind (eren). Ze werken mbv een afvinken protocol ipv eclectisch. Kortom zoek nooit Hulp bij Jeugdhulp of ggz. Zoek Hulp bij een liefdevolle gezins counselor /coach die bekend iset systemen en het belang van alle betrokkenen erkent en gericht is op verbinding. http://www.nporadio1.nl/de-nieuws-bv/onderwerpen/422658-psychiatrische-zorg-levensgevaarlijk
Winnifred - 7 sep 2017
Dit geeft goed inzicht in hoe de reguliere zorg veel mensen kapot maakt. http://www.nporadio1.nl/de-nieuws-bv/onderwerpen/422658-psychiatrische-zorg-levensgevaarlijk
Frances - 8 sep 2017
Lieverds, mijn GV van jeugd bescherming Rotterdam Rijnmond heeft me gezegd : quote " elke vorm van media publiciteit is NIET In t belang van je kinderen ... Nee Jeugdzorg !!! Jullie lasteren..smaad...lezen mee en misbruiken. Mensen in deze OVS ...ga naar Facebook en zoek de (h) erken ouderverstoting op .... you are Not alone !
Nel - 9 sep 2017
Jeetje, ik zit stomverbaasd jouw verhaal, beleving te lezen op de bank. Ik ben geen moeder, ouder en of voogd. Maar hier gaan mijn haren recht van overeind staan. Het is niet te geloven dat dit anno 2017 nog gebeurt. Vaker en vaker lees je of hoor je hoe slecht jeugdzorg omgaat met "Dit soort zaken". Ik kan er met mijn pet niet bij. Er gaat gewoon nog veel te veel mis....helaas. Ik hoop op een goed verloop en afloop.
Thierry - 10 sep 2017
Het verhaal van Frances staat niet op zichzelf, de media rapporteren vrijwel dagelijks over misstanden en een doorgeslagen (angst) cultuur bij de belastingdienst, de politie, de jeugdzorg, de raad voor de kinderbescherming, de Voedsel- en Warenautoriteit, het Centraal Opvang Asielzoekers, de Rechtspraak, de Veilig Thuisorganisaties, de gemeenten, de GGZ, de reclassering, de ziekenhuizen, de beveiligingsdiensten, de onderwijsinstellingen, etc. al deze organisaties zijn door dit kabinet geleide overheidsinstanties. Om dit systeem te hebben kunnen realiseren heeft de regering lieden op leidinggevende posities geposteerd die zonder scrupules het uitgezette beleid uitvoeren. De morele invaliditeit van deze bestuurders komt zo nu en dan in de publiciteit door schrijnde gevallen van nepotisme, zelfverrijking en vriendjespolitiek. Zo nu en dan valt er een van deze bestuurders wegens graaien en liegen door de mand maar het gros kan blijven zitten. De gevallen bestuurders worden via een banencarroussel door partijgenoten opgevolgd. Om dissidenten te kunnen opsporen zijn en worden er aftapwetten aangenomen. We zijn met zijn allen bezet door onze eigen overheid. Een deel van de oppositie zwijgt en kijkt weg een ander deel neemt onder het motto 'if you can't beat them' join them' actief deel aan dit beleid. Ambtenaren moeten zich noodgedwongen voegen in dit systeem, zij hebben geen keus, om hun baan te behouden moeten zij wel meewerken.
Duval - 10 sep 2017
Oh mijn god. De kinderen zijn hier echt de dupe van, niet te geloven. Natuurlijk zien we hier maar 1 kant van het verhaal, maar dit mag gewoon niet zo gaan. Jeugdzorg hoort geen partij te trekken en zich op te laten stoken tegen 1 van de ouders. Punt is dat het ook mensen zijn en net zo gevoelig voor manipulatie als elk ander mens. Daarom is juist waarheidsvinding wel zo belangrijk. De kinderen gaan hier aan kapot. Die vader heeft geen idee wat hij aanricht bij de kinderen. Hij denkt alleen Frances ermee te raken, maar hij maakt voornamelijk de kinderen kapot.
Amsterdam-Brabant - 10 sep 2017
Frances, heb je nou eindelijk weer je kinderen mogen zien , je zou dacht ik met de jongste weer contact mogen hebben ? Jeugdzorg en veilig thuis zou zich moeten schamen, zo overduidelijk partij kiezen voor je ex partner. Kinderen behoren hun BEIDE ouders evenveel te zien , ze mogen NIET gedwongen worden om bij 1 ouder te blijven of gehersenspoeld worden. Ik vind het verschrikkelijk dat dit in 2017 nog gebeurt in een beschaafd land. Je kinderen ga je nooit meer normaal terug zien , ze zullen voor de rest van hun leven beschadigd blijven, mede omdat jeugdzorg gewoon partij kiest ipv het AFDWINGT dat de kinderen naar beide ouders gaan. Ik vind het serieus BESCHAMEND voor de jeugdzorg in Nederland dat ze zich zo voor het karretje laten slepen door 1 van de 2 ouders.
Frances - 27 sep 2017
Bedankt voor jullie reacties, ben er stil van ... Nee helaas A-B Mn jongste dochter vond het nog te lastig spannend, koudwatervrees of beter gezegd ..mijn idee..het duurde te lang. De drempel is te hoog, de verwijdering te groot. Ik kan het tij in Mn uppie niet meer keren. Die kids hebben inmiddels zo'n vreselijk beeld van mij, elke dag gaat dit trauma dieper en verder ...zo vreselijk voor de kids ! :-((
Patty - 13 jul 2022
Ik weet precies waar je het over hebt, dit is ook mijn verhaal. Geen rechten meer na ontvoering van kinderen door instanties en alle deuren worden voor je flikker dichtgesmeten. Niemand die de ouder helpt want dit gaat om geld. Kinderhandel is wat hier gaande is. Ik heb mijn zoon al 3 jaar niet meer gezien en hij gaat mij zonder dat hij weet waarom . Nooit mishandeld , nu 3 jaar na ontvoering, toegegeven door s### van SAVE ALMERE. Nu de brutaliteit hebben gezag op te eisen. Als ouder zijnde zijn we gewoon de lul. Niks in te brengen , niks wordt gelooft of naar geluisterd, wij hebben geen waarde...het uithuisgeplaatste kind wel....45000 euro per jaar per uithuisgeplaatst kind!
Gerard Stokkink - 3 sep 2022
Ook ik zag een triomfantelijke grijns tijdens een gesprek bij de forensische mediator (die even niet keek) toen mijn ex mij zei "hij wil geen contact me je", vlak voor de uitspraak in hoger beroep. Even later zou hij me met zijn hockeystick in elkaar slaan toen ik op een vrijdagavond langs het hockeyveld liep om hem, na 2 jaar, weer eens te zien. We hadden tot 2016 een warme band waar zijn moeder jaloers op was. Zij negeerde uitspraken, saboteerde mediation en kwam met van alles weg. De geluidsopname van het incident op het hockeyveld werd in de bnnvara-docu 'Verstoten Vaders' aan het eind gemonteerd. Bizar wat voor schade een pathogene ouder in korte tijd kan aanrichten! Op haar werk wordt zij dit jaar op grensoverschrijdend gedrag onderzocht. Pathogene mensen lopen altijd wel ergens tegen de lamp. Het is alleen zo wrang dat ze kinderen gebruiken voor hun eigen gebreken en frustraties.