Wat moet ik doen op de saaie zondag? Christine vraagt het zich af

Ook vroeger had ik een hekel aan de zondag. Dat heb ik altijd een saaie dag gevonden. Waarom? Ik was op mezelf aangewezen. Er was geen harmonie, geen band in het gezin. Iedereen leefde langs elkaar heen. En iedereen ging zijn eigen gang. En vroeger ging je niet spelen of afspreken met je vriendinnen want de zondag was voor familie.

Wat is dat met die zondag?

Toen ik getrouwd was was de zondag  voor het gezin, en familie. Ik ging dus geregeld naar mijn schoonmoeder of mijn vader/moeder. En ik vond er niets aan. Saai. Wat is dat met die zondag. Waarom moet al die bezoeken op zondag gebeuren.  Waarom kon het leven niet gewoon doorgaan. En gewoon je familie bezoeken wanneer je er zelf zin in had, en niet verplicht met kinderen op zondag.

Zo zat het leven in elkaar toen, en de sommige mensen hebben verwachtingen. Ik voelde me niet vrij.

Nu ben ik een aantal jaren verder en ik heb (gelukkig) die verplichtingen niet meer. Dat vind ik wel een voordeel (in mijn geval) van scheiden. Ik moet niet meer verplicht mee naar schoonmoeder op zondag.

Maar toch blijf ik een hekel houden aan zondag. Nu nog steeds omdat ik aangewezen ben op mezelf. Omdat ik dan alleen ben en ik mezelf moet vermaken. Vroeger moest ik ook mezelf vermaken.

Ik werk in de zorg dus dat ik mezelf op de zondag moet vermaken komt maar 2 keer per maand voor. Maar dat betekent dat die andere 2 wel steeds terug komen. Ik zie daar soms wel tegenop. Dan ben ik blij dat de zondag voorbij is.

Ik voel me alleen op zondag

Zoals vandaag. Wat ben ik blij dat deze zondag voorbij. Wat een saaie zondag. En helaas is dit niet de eerste en zeker niet de laatste saaie zondag.  Mijn kinderen doen hun eigen ding. Zoonlief is crossen en dochterlief is werken. Zit ik alleen te kijken en weet ik niets om te doen. Ik verveel me. En als ik me verveel ga ik me eenzaam voelen, negatief.  Ik besluit om wat vriendinnen te vragen af te spreken. Net zoals vroeger. En wat ik al vermoedde wordt waarheid. Geen tijd, en een andere vriendin heeft sinds kort een relatie. Haar hoef ik al helemaal niet te vragen want zij heeft zeker geen tijd.

Nu komt het van vroeger weer terug, ook toen hadden mijn vriendinnen geen tijd, en dan was vaak de reden hun vriend.  Wat voelde ik me alleen op de zondag, net zoals nu. Want die vrijheid die ik nu voel, wil ik dan zo graag met een vriendin delen. Net zoals vroeger. Maar die vriendinnen hebben het druk. Of ze hebben geen tijd vanwege hun vriend. Wat deed ik dan vroeger. Ook maar zorgen dat ik een vriend had. Dan was ik niet meer op zondag alleen.

Ik zoek het niet meer in de buitenwereld

Nu weet ik door schade en schande wel beter. Nu ga ik het niet meer in de “buitenwereld”zoeken.  Ik werd/word teleurgesteld. De geschiedenis herhaalt zich. Ik wil mijn oude patronen loslaten. Een goede relatie met mezelf hebben. De vrijheid in mezelf ervaren.  Dank je wel vriendinnen dat jullie geen tijd hebben, en/ of een relatie hebben.

Christine is moeder van 3 kinderen van 23 jaar, 21 jaar en 19 jaar waarvan één niet meer huis woont. Ze is 54 jaar en nu twee jaar alleen. Ze is nog steeds met het helingsproces bezig, samen met een paranormale therapeut, het gaat goed. Je hoeft het niet alleen te doen, maar je moet het wel zelf doen. 

Lees ook de andere blogs van Christine.