Hoi Tijd! Wat een vreemd verschijnsel ben jij toch. De lieve dames achter deze website vroegen me voor de zomer of het zou lukken om nog een blog te schrijven voor de zomervakantie. Dat zou wel lukken, was mijn antwoord. Maar jij ging gewoon voorbij Tijd.
Tijd na de Scheiding
En ineens was de Scheiding nog wel mee op vakantie maar dan niet op de passagiersstoel maar op de trekhaak. Vulden de dagen zich met knuffelen, spelletjes doen, Franse kaasjes eten, dammetjes bouwen en zwemmen. En Scheiding bleef dan gewoon lekker bij de tent. Want die hoeft echt niet meer overal mee naartoe.
Je heelt dus blijkbaar echt wonden. Lange tijd geloofde ik daar niks van, dacht ik dat het woorden van andere mensen waren die eigenlijk niet zo goed wisten wat ze tegen me moesten zeggen. Maar onopvallend werden de dagen steeds vrolijker, vond ik een modus met Ex Grote Liefde waar veel stellen die nog bij elkaar zijn jaloers op kunnen zijn, begon ik tijd in mijn eentje niet te vrezen maar te omarmen en was ik zomaar ineens gelukkig voor die tent waar de liefste mannetjes sliepen.
Uitdagingen
Je brengt wel nieuwe uitdagingen Tijd, dat wel. Want met een nieuwe meneer, die niet de vader van de lieve mannetjes is, is het fijn maar ook zo ontzettend wennen. Want hoe kun je nu ooit weer volledig verbonden zijn met iemand als dat de vorige keer niet zo goed bevallen is met terugwerkende kracht? Niks lijkt meer onvoorwaardelijk, in ieder geval van mijn kant niet. Behalve naar de lieve mannetjes uiteraard. En bij die twee mag je wel wat minder hard gaan Tijd, ze groeien me te hard momenteel. Misschien dat we daarover een dealtje kunnen sluiten?
Het lukte dus niet, die blog voor de zomer. En eigenlijk is dat wel heilzaam, want het betekent dat jij wonden aan het helen bent. In mijn eerste blog schreef ik nog of het ooit zou wennen, een scheiding. En dat doet het soms helemaal niet. Want dan slinger jij me gewoon een paar jaar terug. Dan huil ik mijn ogen uit mijn hoofd voor alles wat er niet meer is. Maar blijkbaar ben je best flexibel Tijd, want tegenwoordig durf ik ook wel weer eens te dromen, te fantaseren en me te verheugen. En heb je me geleerd dat ook als al die dromen niet uitkomen, dingen anders lopen dan ik had gehoopt, ik in mezelf voldoende veerkracht heb om daar wel weer mee om leer gaan.
Vanuit mijn huis, zie ik het voor de tweede keer na de scheiding herfst worden. Mooie, gele en rode bladeren en ik geniet. Jij en ik redden het wel samen Tijd, dank je wel voor alle lessen tot nu toe.
Nanouk is 32 jaar, werk 36 uur op een school als leidinggevende. Ik heb samen met mijn ex-grote liefde, 2 dappere zoontjes van 3 en 5. Na een tweejarig twijfelproces zijn wij echt gescheiden. Ze beschrijft haar proces na de scheiding.
Astrid - 5 okt 2017
Wow..... een traan in m'n ogen. Mooi omschreven. Heel erg mooi.