Laat ik allereerst me eens even fatsoenlijk voorstellen. Ik ben Patrick, ben bijna 42 jaar oud en woon in een prachtig pittoresk dorpje in het zuiden van Brabant. Om jullie mee te nemen in mijn levenservaringen als gescheiden man zal ik mijn directe omgeving ook even schetsen: Ik heb 2 prachtige dochters van 4 en 6 die ik in mijn blogs “de blondines” zal noemen. Ze zijn echt de liefdes van mijn leven. Verdere verklaring is denk ik niet nodig.
Anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden van mijn ex-partner. Om ook haar een herkenbaar karakter te geven zal ik haar “mevrouw” noemen. En uiteraard is dat respectvol bedoeld.
Ook heb ik inmiddels alweer een tijdje een leuke vriendin, die ik gewoon “vriendin” zal noemen. Dingen niet moeilijker maken dan dat ze zijn. Ook zij heeft 2 (volop puberende) meiden van 15 en 13, welke ik “de brunettes” zal gaan noemen.
Jullie begrijpen het nog? Mooi!
Hierbij mijn allereerste blog voor “Nieuwe Stap”. En dat er nog velen mogen volgen.
Vaderdag
Als klein kind herinner ik me vaderdag als een echte familiedag. In de ochtend met zijn allen ontbijten, en daarna als gezin een leuke activiteit ondernemen. De bossen in, ergens gaan zwemmen, gewoon iets leuks wat je als kind graag en onbewust een herinnering van opbouwt.
Vaderdag net na een scheiding
Na de scheiding ziet vaderdag er toch wel iets anders uit. Gelukkig hebben we in ons convenant afgesproken dat de kindjes op moederdag bij mevrouw zijn en op vaderdag bij mij. Het gezinsgevoel mis ik nog steeds daarentegen. Dat zal altijd wel zo blijven vrees ik.
Op school gaan ze hier ook wel praktisch mee om. De kinderen hebben op school een knutsel avond waarin ze een creatie maken voor een ouder, samen met de ouder van het andere geslacht. Dus ik knutsel mee voor mevrouw, en zij voor mij.
Net na de scheiding had ik eigenlijk helemaal geen trek om nog voor mevrouw te knutselen. Maar denkend aan de kindjes bouwde ik, in stilte onder protest, een creatie voor mevrouw en zij waarschijnlijk ook voor mij.
Vaderdag een jaar later…
Inmiddels hebben we voor de tweede keer als ex-partners al moederdag meegemaakt, en komt de tweede vaderdag al om de hoek kijken. En ik ben in dat jaar enorm veranderd. Met precisie en enthousiasme heb ik samen met de oudste blondine een prachtwerkje gecreëerd. Waarom? Omdat ze een enorme topmoeder is voor mijn blondines. Heb niet voor niets met haar juist kinderen gekregen. Daarom.
Andersom heeft mevrouw ook meegeholpen aan een creatie voor mij. Met welke intenties weet ik niet precies, maar hoop met dezelfde als de mijne. Dus liggen er hier al twee weken achter mijn tv (de blondines wilden ze verstoppen, maar zie ze al van buiten liggen, de schatten) twee ingepakte creaties voor vaderdag gepresenteerd. Ik ben benieuwd en kan niet wachten!
Antoinette - 18 jun 2015
Leuke blog! En mooi hoe liefdevol je het woord 'topmoeder' gebruikt als je het over je ex hebt. Veel plezier komende zondag!