Een kleine maand na hét besluit staat een weekend weg met mijn ouders gepland. We hebben besloten dat ik alleen met de kinderen en mijn ouders ga. Tussen mijn aanstaande ex-man en mijn ouders, vooral mijn moeder, heeft nooit een ontspannen sfeer geheerst. Hij nam hen niet zoals ze waren en met een blik of een toon werden ze geregeld veroordeeld. Hier had ik veel moeite mee maar ik had niet het lef om hem écht erop aan te spreken.
Alleenstaande moeder
Maar nu is hij er niet bij en kan ik helemaal los laten en genieten. Mijn eerste vakantie zonder hem en ineens dringt het tot me door…. ik ben alleenstaand moeder! Ik omhels het moederschap zoals ik het nog nooit gedaan heb. Ik ben hun moeder, wil voor ze zorgen, niets is me te veel. Dat kon ik tijdens mijn huwelijk niet zeggen. Het moederschap viel me zwaar, heel zwaar. Het voelde vaak als een last, een offer. Omdat ik op was, zó op, zo’n worsteling, zo ongelukkig, zo boos. Maar dit weekend wordt alles anders. Naarmate de dagen verstrijken laat ik steeds meer los, kan steeds meer ontspannen. Ik voel een rust over me heen komen. Ik voel vrijheid.
Ik voel me écht moeder!
Ik klim met Mees en Ties in de hoogste toren, raas van de hoogste glijbaan en we suizen samen op de kabelbaan. We struinen door het bos, doen spelletjes, doen lekker gek en ravotten. En het kost me geen energie, ik doe het niet omdat het moet, zoals het een goede moeder betaamt, niet met een lang gezicht, mopperend, maar ik doe het omdat ik het wíl!!! Ik sta in mijn kracht, geniet van elk moment met mijn jongens, met mijn ouders, met mezelf. Voor het eerst in lange tijd voel ik intens geluk. Voor het eerst voel ik me écht moeder.
Ik ben Marieke, ik ben 38 jaar, moeder van twee zoontjes van 4 en 6 jaar en gescheiden sinds begin 2015. Sinds de scheiding sta ik weer in mijn kracht, het is zó fijn om me na jaren weer zo te voelen!
REAGEER OP DEZE BLOG