Zoals ik al vaker geschreven heb, heeft Jip nog steeds erg veel moeite met de scheiding… Jip is een ontzettend lief en gevoelig mannetje met een grote behoefte aan rust en structuur. Nu zijn dat helaas nèt twee dingen die je tijdens een scheidingsproces onmogelijk kan waarmaken. Als je de beslissing neemt om uit elkaar te gaan, is er alles behalve rust en van structuur is ook weinig sprake als je nog aan het zoeken bent naar de juiste omgangsregeling!
En dat heeft zo de nodige consequenties… Boosheid, opstandig en verdrietig zijn en zelfs agressief gedrag zijn zo’n beetje de steekwoorden van het 9 jarig mannetje dat in mijn huis woont. Kan hij bij papa nog redelijk rustig en ingetogen gedrag vertonen, zodra hij bij mij is gaan letterlijk alle remmen los en laat hij zijn (momenteel) ware ‘ik’ zien. Dit kan heel moeilijk en vermoeiend zijn, maar uiteindelijk ben ik ook blij dat hij bij mij wel zichzelf durft te zijn… Want frustraties die zijn er, daar is geen twijfel over mogelijk!
En omdat zowel zijn papa als ik willen dat Jip weer lekker in zijn vel komt te zitten, hebben we hulp gezocht bij een kindercoach. Samen met haar gaat Jip aan de slag om te (her)ontdekken waar zijn krachten en kwaliteiten liggen. Zijn gevoeligheid kan in bepaalde situaties namelijk best weleens moeilijk zijn, maar uiteindelijk is het natuurlijk wel een prachtige kwaliteit! Zo kan Jip bijvoorbeeld behoorlijk van streek zijn als hij zijn koffertje pakt om naar papa en zijn nieuwe liefde te gaan. Hij voelt feilloos aan dat ik me op dergelijke momenten heel eenzaam voel. En ook al wil ik dit natuurlijk op geen enkele manier uitstralen. Daar prikt Jip dus simpelweg doorheen…
Om de goede vrede zoveel mogelijk te bewaren, vertoont Jip de dagen dat hij bij zijn papa is zoveel mogelijk sociaal wenselijk gedrag… Met het gevolg dat hij bijna ontploft zodra hij bij mij één voet over de drempel zet. Hij is letterlijk overprikkeld van alle signalen die hij opgepikt heeft. En daar komt natuurlijk weer uit voort dat hij de volgende dag oververmoeid wakker wordt en zijn schoolprestaties er ook onder gaan lijden.
Moeilijk, moeilijk, moeilijk dus! Moeilijk voor Jip, maar eerlijk gezegd ook best moeilijk voor mij. Uiteraard wil ik alles doen om Jip te helpen… Als er iets belangrijk in mijn leven is, dan is het wel dat mijn kids gelukkig zijn! Maar momenteel ben ik het spoor even bijster. Ik ben de grip op mijn mannetje afgelopen maanden ergens volledig kwijtgeraakt! Hoop zo dat de kindercoach ons kan helpen deze grip weer terug te vinden… Want ben echt doodop momenteel!
Iris is gescheiden alleenstaande moeder van een jongen en een meisje en heeft de eerste periode na haar echtscheiding een dagboek voor ons bijgehouden. Daarin kunnen wij lezen hoe zij, met vallen en opstaan, probeert om de draad weer op te pakken. Iris is dat inmiddels gelukt. Haar belevenissen uit haar beginperiode zijn voor veel mensen herkenbaar.
REAGEER OP DEZE BLOG