De meisjes zaten klem in een vechtscheiding, blog van Pien en Rogier

Pien beschrijft de eerste kennismaking met Rogiers kinderen

Voor mijn allereerste kennismaking met Amber en Lara, de dochters van Rogier, was ik vreselijk zenuwachtig, maar het waren gewoon twee lieve meisjes die onwennig met de situatie waren en die  geweldig hun best deden. We hadden het leuk gehad in de dierentuin.

Gehersenspoeld

Later hoorde we dat de hersenspoeling door haar familie al was begonnen want Rogier en ik werden steevast borderliners genoemd en ik was Barbie. Als de meisjes het leuk hadden gehad en dat bij Cristina vertelden werd daar zuchtend op gereageerd en vertelde Cristina dat IK de reden was dat papa was weggegaan. Het was niet waar, maar dat deed er voor haar niet toe. Als de meisjes maar wisten dat WIJ heel slecht waren en mama zielig achterbleef.

De meisjes zaten klem

De boodschap was duidelijk en de meisjes voelden feilloos aan wat ze wel en niet moesten vertellen bij Cristina. Ze waren immers afhankelijk en nog jong. Maar moet het niet zo zijn dat kinderen bij beide ouders kunnen vertellen dat ze het leuk hebben bij de andere ouder? Als de meisjes tijdens bezoekjes vertelden wat er over ons werd gezegd probeerde we om ze niet te belasten met onze emoties, immers ze zaten al zo klem.

Je wilt lief zijn en geliefd worden

Als stiefmoeder wil je zo graag lief zijn en geliefd worden. Je gaat vrijwillig van twee meisjes houden en het enige wat je wil is liefde geven. Je weet dat al wat je gaat doen heel vaak niet wordt gezien en al helemaal niet wordt gewaardeerd. Wat is het alternatief? Niet houden van twee meisjes die niet voor deze situatie hebben gekozen maar die wel hun stinkende best doen om jou ook lief te vinden?

Rogier ontdekt dat Amber bij hem wil wonen

Het contact tussen mijn dochters en Pien verliep gelukkig goed. Na een paar keer elkaar gezien te hebben gingen we in juli een weekend weg met mijn dochters. Tijdens een boswandeling vertelde Amber aan Pien dat ze graag bij mij wilde wonen.

Onbespreekbaar

Nadat ze het met mij had besproken en haar verteld had dat ze het zeker moest weten omdat het best een impact op iedereen zou hebben, beloofde ik haar het met Cristina te bespreken. Haar antwoord was heel kort en enorm duidelijk. NEE! Het was onbespreekbaar. NOOIT! Nooit zou ze toestaan dat haar dochter bij mij zou komen wonen, nooit zou ze de meisjes uit elkaar halen omdat dat niet goed voor ze was.

Onwaarheden

Gedurende de vechtscheiding hebben we altijd geprobeerd om de kinderen zo veel mogelijk te beschermen en ze niet te belasten met alle ellende. Totdat bleek dat er pertinente onwaarheden aan ze werd verteld. Toen hebben we ze ons verhaal verteld en onze kant laten zien. Daardoor zijn ze zelf na gaan denken over de situatie. Zeker Amber die oud genoeg was om een eigen mening te vormen.

Ouder van de rekening

Het zou nog vier jaar met veel ellende duren, met meerdere lange periodes waarin ik de kinderen niet zag en amper contact had, voor de wens van Amber in vervulling zou gaan. Pas toen ze bijna 18 werd, vond ze de moed om voor zichzelf te kiezen.

De relatie tussen Cristina en Amber was in die vier jaar flink verslechterd door alles wat er gebeurd was en het gestook van de familie. Geen kind vindt het leuk dat een van zijn ouders zwart gemaakt wordt.

Nadat Amber vier jaar na de scheiding haar moeder had verteld dat ze alsnog bij ons wilde gaan wonen zei die; “waarschijnlijk had je veel eerder bij je vader moeten gaan wonen. Dat was veel beter voor Lara geweest”. Niet voor haar, niet voor de situatie, nee voor haar zus. Hoe erg kun je je eigen kind kwetsen in je boosheid voor je ex.

Loyaliteit van kinderen

Kinderen zijn heel loyaal aan beide ouders en zeker de zorgouder. Dan is het makkelijker de vertrokken ouder (tijdelijk) te verstoten om de situatie voor hun leefbaar te houden.

Maar als dingen niet kloppen en ze daar zelf een mening over vormen draait het vaak om. Dan krijgt de ouder die de kinderen bespeeld en geïndoctrineerd heeft vaak de rekening gepresenteerd in de vorm van een slechte relatie met je kind. En dat is moeilijker te herstellen dan verminderd contact vanwege de situatie. Dan is de band verstoord door hoe jij doet tegen je kind. Ouders die via hun kinderen de andere ouder willen treffen denken daar vaak niet bij na.

 

Pien, 55 jaar en 4,5 jaar geleden gescheiden van Peter en samen hebben we 2 zonen van nu 23 en 22 jaar. Ik durf gerust te stellen dat dit een Libelle scheiding was. In 2015 kreeg ik een relatie met Rogier. Al vroeg in de relatie vertelde hij mij dat hij 2 dochters had van 11 en 14, Amber en Lara. 

Rogier, 54 en eveneens 4,5 jaar geleden gescheiden van Cristina. Na een huwelijk waar al vele jaren niets meer in zat en waar ik ook geen poging meer voor wilde doen om er nog wat van te maken. De scheiding begon aanvankelijk normaal, maar is in een vechtscheiding geëindigd.

Pien en Rogier bloggen samen over hun ervaringen.