De jongens zijn langs voor een paar biertjes, een potje darten en kolonisten met de kinderen: ‘hé jongen, je haar wordt dunner’, plaag ik, ‘ik zie je schedel.’ ‘Hmm ja en jij wordt grijs’, krijg ik teruggekaatst.
Het is de tijd die vliegt en ik ben het punt in mijn leven genaderd dat misschien meer achter me ligt dan voor me.
Rouw
Misschien kijk ik daarom zoveel om naar vroeger. Of het is gewoon de rouw na de scheiding. Moe ben ik en ik huil veel.
Wat ik wel zeker weet is dat het ook komt door de meivakantie. Eindelijk even niets na twee maanden van corona stress, bevrijd van het verstikkende werkpak dat mij moet beschermen tegen het virus.
Het is me gelukt om mezelf en mijn personeel op de been houden al zijn sommigen toch ziek geworden. Het is zwaar werk en ik doe het al zo lang.
Ontlading
Het eerste weekend van de vakantie had ex de kinderen en lag ik in de armen van mijn nieuwe vriendin.
Zij had voorspeld dat als het wat tussen ons zou worden een periode van mineur voor ons kon aanbreken, iets waarbij alle emotie van de afgelopen jaren een ontlading kunnen krijgen.
Nou en of! Als een klein jongetje lag ik in haar armen te wenen. Bij haar kwamen ook dingen los maar zij is al vijf jaar geleden gescheiden, het was meer ingetogen.
Daten op het hoogtepunt van de lockdown
Het begon via een dating-app. Daarna spraken we af, op het hoogtepunt van de lockdown. We gaven geen begroetingskus om elkaar niet te besmetten.
Vervolgens gingen we een beetje wandelen in de duinen en na ruim een half uur hielden we handen vast. Blijkbaar vinden we allebei dat wie gelukkig wil worden in het liefde, die moet gevaren trotseren.
Een week later lagen we in bed bij haar thuis en bleek het nog heel lastig om in de dagen daarna uit respect voor elkaar een fatsoenlijke SOA-test gedaan te krijgen, de laboratoria hadden belangrijker zaken aan hun hoofd dan de liefde.
Twijfels
Inmiddels hebben de opwinding en euforie van een nieuw iemand leren kennen die je echt leuk vindt, gedeeltelijk plaatsgemaakt voor twijfel en onzekerheid.
Ik vraag me af of ik er al klaar voor ben. Verlies ik mezelf niet weer in een ander en moet ik niet eerst aan mezelf werken? Eerst leren om goed alleen te zijn, hobby’s ontwikkelen en dat soort dingen.
Daarbij komt dat ik de vrijheid van het afgelopen jaar erg ben gaan waarderen, hoe moet dat dan? Houdt mijn verliefdheid me niet voor de gek?
Bovendien lost een vriendin niet alles op. Ik droom er al jaren van om schrijver of acteur te worden, of wat dan ook dat me weghaalt uit de midlife crisis die soms als een gevangenis voelt.
Pieter blogt over echt scheiden, midlife en jezelf terugvinden. Na 18 jaar samenwonen gaan Pieter en zijn vrouw uit elkaar. Het was een intense liefde maar ze zien geen andere mogelijkheid meer. Door de scheiding wordt hij gedwongen zijn leven kritisch tegen het licht te houden: wie is hij, wie was hij en wat moet er anders? Of zal blijken dat dit alles slechts een kwestie van liefdesverdriet is? Hij werkt in de zorg en deelt twee kinderen met zijn toekomstige ex.
Lees ook de andere blogs van Pieter.
Nikkie - 5 mei 2020
Ik kan niet anders dan hier heel kort over zijn. Beide zeer onverantwoord bezig. En het kwalijke nog wel dat jullie het voor jullie zelf nog goed praten ook.
Eline Stap - 6 mei 2020
HI Pieter, wat fijn dat je zo openhartig vertelt over je vragen en twijfels rondom het daten. Ja, de valkuil is inderdaad om in het begin te snel te gaan. Vlinders kunnen je blik kleuren, en als die neerdwarrelen, komt het echte kennismaken pas. Maar dan is er vaak al van alles gebeurd wat je gevoelens kan kleuren. Nee, het is niet verstandig om in een tijd waarin de zorg oververhit is, onverantwoord bezig te zijn en een SOA-test nodig te hebben. Daar had een verstandelijke keuze beter gepast. Niet alleen vanwege die overbelaste zorg, maar ook om je hoofd en hart helder te houden. Nu heb je voornamelijk vanuit huidhonger (of hoe je het wilt noemen) gehandeld, en niet de tijd genomen om elkaar te leren kennen, om te ervaren of je er inderdaad klaar voor bent. Of je eerst aan jezelf moet werken, geen idee. De kunst is om je leven vorm te geven zodat je tijd voor jezelf hebt, naast je werk en je andere verplichtingen. En als je dan besluit dat het tijd is voor een relatie, dan zul je op een gegeven moment het risico van de liefde moeten durven lopen om iemand toe te kunnen laten. Jezelf verliezen is wat anders dan rustig elkaar leren kennen.
Maris19 - 7 mei 2020
Natuurlijk is er twijfel en onzekerheid, maar dat wil niet persé zeggen dat je niet toe bent aan een relatie. Misschien niet teveel nadenken en go with the flow. Je weet toch nooit hoe het allemaal loopt in het leven. En waarom zou een relatie niet samen kunnen met schrijven en acteren? Het is juist belangrijk dat je naast samen ook je eigen dingen hebt, zonder elkaar. Het ene sluit het andere niet uit. Succes en geniet..
Pieter - 12 mei 2020
Meiden, dank jullie wel voor je reactie. Ik denk dat go with the flow wel mijn leerstijl is en eigenlijk ook mijn boodschap aan iedereen die het leest. Daarbij moet het wel een beetje leesbaar zijn dus hopelijk krijg ik het zo smeuïg mogelijk op papier. Net een echte schrijver. Wist je trouwens dat het woord 'crisis' heel goed scoort op google? Soms heeft het leven een beetje peper en zout nodig, al kan dat de rouwe smaak van mijn echtscheiding nauwelijks maskeren. Ik ben benieuwd hoe andere mensen die dit lezen er over denken. Niet per se mijn situatie, maar hoe je zo'n echtscheiding in het algemeen en het leven het beste kunt ondergaan.