Helemaal blij zijn wij met onze nieuwe blogster! Hierbij de eerste blog van Meike, sinds 2013 gescheiden. In het dagelijks leven moeder van twee dochters, ex, juriste, hardloopster en met veel plezier bezig met het opbouwen van een nieuw leven.
Ik heb ongeveer een jaar geleden op een goede manier een einde gemaakt aan mijn relatie. Mijn gezin bestond uit een vader, moeder en twee kinderen van 4 en 7 jaren oud. Gelukkig is de scheiding goed verlopen en gaan ex en ik op een prima manier met elkaar om.. Ook de kinderen lijken zich prima te vinden in hun nieuwe situatie.
Iedereen lijkt gelukkig.
De eerste paar maanden heb ik me een slag in de rondte gewerkt tijdens de weekeinden waarop de kinderen bij hun vader zijn. Opruimen, nieuwe meubels, schilderen, tuin opknappen, je kunt geen klus in en om het huis verzinnen of ik heb het gedaan. En het resultaat mag er zijn, zeker als je bedenkt dat ik dit soort dingen met plezier overliet aan mijn ex.
Nu is alles zo`n beetje af.
En ik zit nu op de bank. Te kijken naar het schaatsen.
Kinderen zijn bij hun vader en hebben een leuke dag. Vriendje is bij hemzelf thuis iets aan het doen. Huis is behoorlijk op orde.
Iedereen is bezig en blij en aan (bijna) alles is gedacht.
In het begin voelde ik me alleen.
Nu voel ik me in mijn eentje
Heerlijk.
L - 3 mrt 2014
Ik ben in 2012 op een botte manier aan de kant gezet door mijn vriend. Teon wij elkaar voor het eerst ontmoeten zei hij als het serieus wordt moet je t.z.t. wel in Brabant komen wonen want ik kan mijn bedrijf niet hier neerzetten. Verder was hij nog al gezet en vroeg dus toen ik zei dat ik verliefd op hem was weet je het zeker vind je me niet te dik dan? Waarop ik zei dat ik er niets aan kon doen dat ik verliefd op hem ben geworden en ik niet wist waar hij zo dik van was geworden en daar dus geen oordeel over mag geven( ik heb me daar namelijk een keer zwaar in vergist tegen over een werknemer van een school waar ik toen stage liep). Ik vroeg wel of hij wanneer er iets was hoe klein ook zijn mond open kon doen zodat ik er nog iets mee kon voordat hij het zo hoog liet oplopen dat hij het alleen nog maar uit kon maken. ja was zijn antwoord Deze relatie was in mijn ogen de beste tot dan toe bijna nooit ruzie.Helaas is de breuk niet goed verlopen en gaan ex en ik voorlopig niet meer met elkaar om. Vorig jaar oktober had hij mijn zusje gebeld en toen heeft hij ook gezegd dat hij ook nog aan mij dacht. Hierop heeft mijn zusje mij gepasseerd en is naar mijn ouders gelopen en mijn moeder begon een kruisverhoor. Daarin heeft mijn moeder gedreigd dat ze de familie T wel even uit zou nodigen om de bewijzen van mijn stalking op tafel te leggen , want als dat niet mogelijk was zou ze voor haar dochter opkomen, inplaats van dan kun jij je zegje doen en dan is het daarna afgelopen.Sinds dien heb ik voorlopig met mijn ouders en zusje gebroken. Nou had ik september 2013 een bericht gestuurd naar een fb profiel en dat bleek van mijn ex te zijn. Vanaf 4 januari kon ik alles zien en schrijven. Ik dacht nou als hij dan niet in staat is tot een persoonlijk gesprek dan mag hij mij als vriend toevoegen zodat we elkaar via de chat kunnen spreken om de ruzie uit te spreken. Helaas kon dat via facebook maar twee maanden want afgelopen zaterdag heeft hij mij geblokkeerd omdat ik waarschijnlijk te vriendelijk was waardoor hij ervan overtuigd is dat ik nog verliefd op hem ben , maar dat kan ik nu zo niet zeggen dat moet blijken als ik hem in levende lijfe tegen kom. Hij heeft namelijk alleen gezegd mijn hartje klopt niet meer zo snel als aan het begin van onze relatie , mag ik mijn sleutel, waarop ik vroeg kom even op de bank zitten dan kunnen we erover praten is voor mij nog steeds beter, want als ik ook mijn zegje heb mogen doen dan kan ik het beter een plaatsje geven ik ben namelijk een gevoelig persoon en als ik dan iedere keer afgewezen wordt dat steekt nog steeds.Ik krijg nu de indruk dat hij ook vaak door vrouwen zo achter gelaten is. Mijn ouders willen niet dat het weer goed komt , ondanks dat zij dachten dat dit een blijvertje zou zijn, maar dat komt doordat mijn moeder een aantal jaren gelden heeft gezegd dat ik maar alleen moet blijven omdat ik altijd zo stil wordt als ik een vriend heb, daarachteraan komt ook nog even dat zij geen oma gevoelens heeft en ik heel graag moeder wil worden. Mijn zusje heeft nue wel een zoon als je boven staande mening hebt prima daar heb ik best respect voor , maar niet als je verschil maakt tussen twee dochters. Dus eigenlijk wil ik ook wel andere vrouwen die hij heeft gehad spreken wat nou de werkelijke rede is dat hij in de steek gelaten is, en de manier waarom, ik denk dat hij dat op mij botviert want ik krijg van hem geen antwoorden over wat hij wel van een vrouw verwacht en dat heb ik wel nodig om er een punt achter te zetten. wanneer snappen mannen nou eens dat het voor vrouwen ook belangrijk is dat je even naar hen luistert?