In dat eerste jaar van het verwerken, het rouwen, het verlies van zowel mijn moeder als mijn huwelijk, is het hard werken en veel vallen en opstaan.
Schaamte in het eerste jaar na mijn scheiding
Er was schaamte en falen. Vooral falen naar mijn kinderen. Ik heb hen helaas geen stabiel gezinsleven kunnen bieden zoals ik hoopte. Ik zelf kom ook uit een gezin met gescheiden ouders. Des te meer wilde ik mijn getrouwde leven vasthouden, ondanks dat het voor mij een offer was.
En schaamte naar de buitenwereld, want ook al stranden 1 op de 3 huwelijken, het gezin is toch de hoeksteen van de samenleving. En ik ben echt een paar jaar trots geweest dat ik nog getrouwd was. Want je “hoort erbij”.
En een leven als gescheiden moeder is echt een andere wereld. Sommige mensen lopen met een boog om je heen. Niet wetend wat ze met je aan moeten. Sommigen mensen komen alleen uit nieuwsgierigheid naar je toe en de volgende keer lopen ze gewoon door. En heel veel mensen blijven oppervlakkig. Misschien uit onvermogen en niet wetend wat te zeggen want het is erg gevoelig en pijnlijk als je je huwelijk verliest doordat je man vreemd is gegaan.
Veel gehuild
In het eerste jaar heb ik heel veel gehuild en gepraat. Meer niet. Ik probeerde het werk weer op te pakken. Maar dat lukte niet, ook omdat het zorgsysteem 180 graden ging veranderen.
Dus daar moest ik ook aan gaan werken. En ik had daar de kracht niet voor, ik was nog zo aan het zoeken naar een andere invulling in mijn leven. Mijn hoofd zat helemaal vol. En het werk moest daar ook nog bij. Ik ben dan ook een paar maanden thuis gebleven. Na die paar maanden thuis zitten is het gelukt, met behulp van de rust, de hulp en de gedachte dat het leven doorgaat en dat ik uiteindelijk onafhankelijk en het alleen zou moeten doen. Dus met de gedachte dat mijn leven zou gaan/moeten veranderen heb ik de draad weer opgepikt.
Loslaten
Het zou nog een lange en zware weg worden. Want op alle fronten zou het gaan veranderen, zowel op privé als op werkgebied.
Ik moest mijn ex loslaten. Loslaten na een huwelijk van 20 jaar. We hebben 20 jaar lief en leed gedeeld.
Het getrouwde leven loslaten, terwijl je je heilig had voorgenomen dat je het heel anders gaat doen . Dat je oud gaat worden met hem. Het kost tijd om daarvan los te komen. Het kost tijd om je leven een andere invulling te geven. Een invulling als gescheiden moeder en dat doet pijn.
Christine is moeder van 3 kinderen van 22 jaar, 20 jaar en 18 jaar waarvan één niet meer huis woont. Ze is 53 jaar en nu twee jaar alleen. Ze is nog steeds met het helingsproces bezig, samen met een paranormale therapeut, het gaat goed. Je hoeft het niet alleen te doen, maar je moet het wel zelf doen.
Amsterdam-Brabant - 5 jul 2017
Mooie blog weer . En ben je hopelijk gestopt met die verslavende pilletjes . Sterkte met alles .
Eline - 6 jul 2017
Altijd fijn als iemand je nog even verder de grond in duwt door te oordelen. Christine schrijft over hoe moeilijk ze heeft gehad na de scheiding, en jij geeft nog even een schop na over die 'verslavende pilletjes', een opmerking die kant noch wal raakt. Een beetje empathie zou je niet misstaan.
Amsterdam-Brabant - 6 jul 2017
Je doet het goed hoor Christine ;). Het is ook loodzwaar om verder te moeten na een scheiding , in je eentje . En ik mag dan het gebruik van medicatie afraden, uiteindelijk bepaal jij zelf of je die pillen nodig hebt of niet. Nogmaals, heel veel sterkte in je leven na de scheiding, uit eigen ervaring weet ik hoeveel verdriet en pijn erbij komt kijken ...
christien - 12 jul 2017
dank je wel Eline dat je voor me opkomt. ik ben nu gelukkig zover in het proces, dat het mij niet raakt wat andere mensen vinden. ik ben nu een heel blij mens, en ik heb het prima met mezelf. ik ben nu drie jaar verder en de pijn en verdriet is nu niet meer op de voorgrond. ik heb heel hard gewerkt, en ik zeg soms zelfs al heel voorzichtig dat ik dankbaar ben dat mijn ex er niet meer is. dat de verwerking en de hulp en de medicatie echt de moeite waard zijn geweest.
Eline - 13 jul 2017
Wat fijn om te lezen dat het nu zo goed met je gaat! Je hebt de juiste hulp gezocht en gevonden. You go girl!