Ondanks dat ik alles rondom de Corona crisis best heftig vind, vooral nu dat de maatregelen, in Nederland, nog weer verder aangescherpt zijn, moet ik ook zeggen dat ik als, inmiddels dik 3 jaar gescheiden, alleenstaande vrouw, ook wel nuchter in deze crisis sta.
Scheidingscrisis
Misschien komt het doordat ik mijn eigen scheiding al een behoorlijke crisis vond. Want ook een scheiding geeft enorm veel onrust, onzekerheid, onduidelijkheid, stress en chaos.
Allemaal vragen komen er op je af:
Wat moeten we allemaal regelen, kan ik nog blijven wonen, waar moet ik anders wonen, hoe hou ik mezelf overeind, terwijl alles doorgaat en hoe kan ik er voor de kinderen zijn en blijven, hoe red ik het financieel, heb ik straks nog wel geld om spullen te kopen voor de inrichting van mijn nieuwe huisje, hoe hou ik alles in mijn hoofd op een rijtje, en dan nog het verwerken van verdriet, boosheid, onmacht en het loslaten van een situatie die niet meer is en nooit meer terug zal komen.
Eigenlijk voel je best veel dezelfde dingen als tijdens deze crisis. Ook dát geeft onzekerheid, stress, zorgen… met dat verschil dat je aan een scheiding niet dood kan gaan.
Hoewel ook een scheiding zoveel stress kan geven, dat je ook daar heftige lichamelijke klachten van kunt krijgen!
Anders in het leven gaan staan
Verder denk ik dat mensen die in een scheidingscrisis hebben gezeten (of een andere soort van crisis) misschien wel sowieso anders in het leven zijn gaan staan. Voor mij geldt dat zéker.
Ik ben heel erg gaan kijken naar wat IK nu echt belangrijk ben gaan vinden en wat mij blij maakt. Ik kan ook écht genieten van kleine dingen en maak me ook niet meer zo druk om pietluttigheden, waar een ander zich wel druk om maakt.
Ik weet inmiddels ook dat het leven niet maakbaar is en je nog zoveel mooie plannen kunt hebben, maar dat er maar zo ‘een kink in de kabel’ kan komen. Misschien niet eens door je eigen toedoen. Ik ben veel meer met de dag gaan leven, zien wat er komt.
Impact Coronacrisis
Zolang ik me maar gelukkig en rustig voel en deze Coronacrisis, ja het is heftig en ja het heeft heel veel impact op iedereen!
Maar ik ben er ook van overtuigd dat deze crisis iets goeds teweeg brengt, op de lange termijn.
Misschien dat mensen eens meer naar elkaar gaan omkijken, minder egoïstisch in het leven gaan staan, de waarde van écht belangrijke dingen in gaan zien en ook ervaren dat het leven er in een vingerknip anders uit kan zien. Ervaringen die menig ouder in een scheiding al lang heeft ‘gezien’.
Betekent niet dat ik de Coronacrisis luchtig oppak hoor, nee écht niet. Ook ik hou me aan de maatregelen, werk thuis, krijg nu net een mail dat mijn vrijwilligerswerk de winkels sluiten. Heb mijn kinderen thuis om thuiswerk te doen, heb een dochter in het examenjaar waarvoor alles nog heel onzeker is. En mijn zoon gaat gewoon, zoals gepland, naar vader met zijn vriendin. Maar omdat daar nu ook een baby is, houden we goed in de gaten of er geen verkoudheidsklachten zijn.
Maar zijn vader is en blijft zijn vader en die heeft ook in deze heftige periode het recht om zijn kind(eren) te blijven zien. Ook dochter komt nog regelmatig even op bezoek. Dat gaat buiten alle corona maatregelen om, vind ik.
Neemt niet weg dat ik het wel raar is dat je dit alles niet meer als gezin beleeft, maar afzonderlijk van elkaar. Maar via app houden we elkaar op de hoogte van wat er reilt en zeilt. Ook mails van school krijgen wij beiden.
En bezoekjes aan de opa’s en oma’s laten we maar even zitten, want zij zitten in de risicogroep.
Aan elke crisis komt een eind
Eigenlijk is het nu wel even een tijd van samenzijn, in huis ons ding doen, dingen doen die al geruime tijd zijn blijven liggen, want daar hebben we ineens tijd voor en er zo goed als mogelijk voor elkaar zijn en… afwachten totdat het grootste gevaar geweken is. Want aan elke crisis komt een eind, dat weet ik/weten wij inmiddels als geen ander.
Ik ben Femke (46), in mijn 3e jaar (officieel) alleen/uit elkaar. Alleenwonend in een fijn huis op een superplekje met onze 2 puberkinderen van (bijna) 17 en 14. Om-en-om-(lang)weekend-regeling met vader voor de jongste, de oudste gaat wanneer ze zelf wil naar vader. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn. Mijn lijfspreuk: ‘bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht’.
Lees ook de andere blogs van Femke.
Lieke - 27 mrt 2020
Je vergelijkt m.i. appels met peren. Ik vind mijn scheiding en wat dat destijds teweeg bracht wel even wat anders dan dit. Zeker emotioneel gezien!