Ik loop al enkele weken met een enorm grote glimlach op mijn gezicht rond. Ik ben namelijk een beetje verliefd! Zo, dat is eruit… Ik schreeuw het nog niet van de daken, maar ik voel me helemaal TOP. Had nooit gedacht dat het me ooit nog eens zou overkomen. Had nooit gedacht dat ik me ooit nog eens zo gelukkig zou voelen!
De vonk is, tijdens de reünie van mijn lagere school, weer volledig overgeslagen… Op het moment dat mijn jeugdliefde op de drempel stond, was ik compleet verkocht! Ik was vroeger al verliefd op zijn glimlach en daarmee pakte hij me dit keer weer in.
We hadden al enkele weken wat gemaild en ge-appt, maar elkaar dan ‘live’ zien is toch een spannend moment. Gelukkig voelde het gelijk goed en vertrouwd. De avond eindigde met een voorzichtige kus. Ik voelde me net een 16 jarige nerveuze puber. Jeetje, na jaren weer met iemand anders kussen. Hoe doe je dat?
Ik was zo bang dat ik een flater zou slaan! Op mijn 40ste stond ik te trillen als een verlegen schoolmeisje. In een leeg fietsenhok namen we afscheid van de avond. Het was een leuke en onvergetelijke wederontmoeting. De dagen erna werden gevuld met het stiekem lezen van alle berichtjes op mijn telefoon. Hij vond onze wederontmoeting ook bijzonder!
Laat ik hem voor het gemak even M. noemen. M. was tevens verrast door het gevoel waarmee hij overvallen werd. Ook hij heeft een rotperiode achter de rug. Ook hij vond het spannend om na zoveel jaren iemand anders dan zijn ex-vrouw te kussen.
Heerlijk dat deze gevoelens en gedachtes eerlijk kunnen worden besproken. Wat is het toch anders dan de beginperiode van de relatie met mijn ex-wederhelft. Als 19-jarige was ik alleen maar aan het ‘pleasen’. Ik deed alles om de relatie te laten slagen en vergat daarbij volledig om naar mezelf te luisteren!
Dat ga ik dit keer dus anders doen. Niet dat we al zóver zijn… Maar vanaf het eerste moment ben ik nu wel de échte Iris. Geen maskers, geen ‘ik doe me beter voor dan ik eigenlijk ben’ acties… Gewoon zijn zoals ik ben. Met al mijn goede en minder goede kanten. Take it or leave it is mijn motto… En tot nu toe is het nog vooral ‘take it’ gelukkig!
REAGEER OP DEZE BLOG