Vaste lezers weten hoe, op zijn positiefst gezien, fragiel de relatie tussen mij en mijn ex-vrouw is.
Ik betrapte haar steeds vaker op liegen en bedriegen, kont tegen de krib over het ouderschapsplan. Wat waren wij van elkaar vervreemd. Een vicieuze cirkel.
Toen ik haar wees op de komende vakantie en waar de kinderen naartoe moesten begon onze dans weer van voor af aan. Ze weigerde zich aan het ouderschapsplan te houden. We hebben hier een hiërarchie in staan waar de kinderen mogen verblijven. Eerst de andere ouder, opa en oma en vanaf daar vrienden die we allebei kennen en vertrouwen. Door een incident waar ze het niet over wilde hebben weigerde ze om de kinderen bij de getuigen van ons huwelijk op te halen.
Aangerand door mijn beste vriend
Ze had al eens geroepen dat hij (mijn beste en enige vriend) haar had aangerand. Omdat we toen ruzie hadden over iets anders, ben ik daar toen niet op ingegaan. Ik vermoedde dat ze dit gebruikte om haar zin te krijgen.
Nu deed ze het verdomme weer. Dreigde met de vrouw van mijn vriend alles te vertellen. Of wist ze het al vroeg ze me? Ik zei dat ik niet wist wat zij moest weten want ik wist niet eens ergens van…
Eigenlijk heb ik haar toen min of meer gedwongen haar verhaal te doen. Toen vertelde ze me het. Zonder hier op details in te gaan. Ik was achteraf gezien aan de telefoon vrij zakelijk.
Na een nacht te hebben doorgetrokken en veel gerookt te hebben (was halve maand gestopt) vroeg ik haar ‘s ochtends op de koffie, zodra ze de kids had afgezet op school. Het verhaal nogmaals aangehoord terwijl ik haar in de ogen keek. Ik had mijn vriend ook al gesproken. Ze liet me ondubbelzinnige appjes lezen. Bewijzen begonnen zich op te stapelen. Ik vroeg haar nog wel naar gaten in haar verhaal. Hoe kan hij je op bed gooien als je op de bank koffie aan het doen bent? Een knuffel kan helaas geïnterpreteerd worden maar andere dingen zijn in mijn ogen, anders dan de mening van de politie, verkrachting. Ze had dus ook melding gemaakt.
Dit was al in mei gebeurd. Los van wat het met haar gedaan heeft, kon ze het me niet vertellen. Enerzijds was ze bang dat ik haar niet zou geloven, wat ik me kon voorstellen. Anderzijds was ze dus ook bang voor mijn reactie, gezien het leven dat ze leidde.
Ik had een weekend weg met mijn familie, ons mam was jarig maar dit blijft uiteraard knagen.
Gesprek met mijn vriend
Eenmaal terug appte ik meteen mijn vriend voor een afspraak 1 op 1. Een paar dagen later had hij tijd. Ik wilde hem ook recht in de ogen kijken en de kans geven opnieuw zijn kant van het verhaal te vertellen.
In gesprekken die ik het weekend had gevoerd met mijn ouders kwam eigenlijk al naar boven dat ik al een keuze had gemaakt maar dat de emotie nog moest bijtrekken bij het verstand.
Met de nieuwe informatie en feiten ging ik het gesprek in. Heel eerlijk lulde ik hem in een hoek en betrapte hem 3 keer op het veranderen van zijn verhaal, op tegenstrijdigheden. Het was in hun appcontact duidelijk dat er iets was gebeurd. Appjes van ik heb zin in je zijn moeilijk anders uit te leggen. Ik vroeg hem of hij haar had getongd. Nee alleen een kus op de mond bij binnenkomst. Kerel dat is niet normaal ofzo… Ik doe dat toch ook niet bij jouw vrouw?
Uiteindelijk brak ik hem. Hij heeft niet toegegeven maar non verbaal zag ik genoeg aan hem. Hij vroeg hoe het nu ging?
Ik heb hem gezegd dat ik mijn ex vrouw geloof. Dat heeft consequenties voor onze relatie.
Wie ben ik als ik dit tolereer? Mijn inziens is een blijvende omgang met jou het goedkeuren van dit gedrag. Wat voor een boodschap geef ik dan aan mijn kinderen? Hoe kijk ik mezelf nog aan in de spiegel?
Ik wil je niet meer zien
Ik vertelde hem dat ik mijn keuze niet maakte op basis van wiens verhaal ik daadwerkelijk geloof. De daadwerkelijke waarheid wat er toen is gebeurd zal nooit boven water komen. Ik baseerde me op feiten die ik heb gezien maar voornamelijk op de ethische vragen die ik me heb gesteld. Ik heb de keuze gemaakt om niet meer met hem om te gaan. Dat hij tegen mij deed alsof er niets gebeurd was terwijl hij mede-veroorzaker was van mijn relationele problemen met mijn ex heb ik niet meegenomen in die besluitvorming.
Ik verliet zijn woning, stapte in en was eigenlijk gevoelloos. Ik appte mijn ex dat het was gebeurd. Ze appte direct terug, vroeg hoe ik me voelde.
2 uur later zat ze bij mij thuis en vertelde ik hoe het was gegaan. Ik heb een tijd zitten janken. Er ging van alles door mijn hoofd. Als ik een betere echtgenoot was geweest waren we nog getrouwd en was dit allemaal niet gebeurd. Boos op mezelf dat ik haar niet had kunnen beschermen. Maar hier wilde ze allemaal niets van weten. Het leven loopt zoals het loopt. Zij was voornamelijk boos op zichzelf. Dat ze zijn appjes niet goed had geïnterpreteerd. Dat ze hem niet gewoon letterlijk het huis uit had geslagen. Dat ze bevroor toen hij haar betastte.
Ik heb dat weekend veel gelezen over slachtoffers van, hoe daar mee om te gaan, hoe ze hulp te bieden. Over daders, het moment, dat het juist vaak bekenden zijn van wie je het totaal niet verwacht.
Hopelijk een gezonde relatie met elkaar
Uiteindelijk heeft dit hoe f*cked ook ervoor gezorgd dat we eindelijk weer eens met elkaar gesproken hebben. Niet alleen over het “incident” maar over het leven sinds die tijd. Ze gaf aan dat dit ertoe had geleid dat ze zich veel meer van me afstootte en nog meer haar eigen leven wilde leiden. Zo ook de keuzes die ertoe hadden geleid dat ik zo bovenop het ouderschapsplan zat. Ze begreep nu ook dat we dat hadden geschreven toen we om elkaar gaven en het beste met elkaar voor hadden. De basis van hoe met elkaar om te gaan.
Uiteindelijk is communicatie en vertrouwen key. Ze is nu heel blij dat ik haar in deze geloof. Beiden zijn we heel blij dat het hoge woord eruit is en we nu vooruit kunnen kijken naar een hopelijk gezonde relatie met elkaar…
Willem (32) schrijft terwijl hij het meemaakt. Na een 12 jarige relatie waarvan 2 jaar getrouwd zit hij nu in het scheidingsproces en geeft een kijkje in hoe hij zijn leven combineert tussen scheiden, kinderen, werk en toekomst.
Lees ook de andere blogs van Willem.
Als je naar aanleiding van deze blog behoefte hebt aan hulp, kan je contact opnemen met Slachtofferhulp.nl
REAGEER OP DEZE BLOG