Na het gesprek met de systeemtherapeute gingen we tegelijk weg en nadat ik de deur achter ons had dicht getrokken, stonden we opeens tegenover elkaar in de gang. Daar schrokken we van, de meter tussen ons in leek de Grand Canyon geworden, opeens was alles anders. Maar wat zeg je op het moment dat het net niet meer je vriendinnetje is, hoe neem je eigenlijk afscheid van een ex?
Echte liefde
Onbewust moest ik terugdenken aan onze eerste date en het hele sterke gevoel dat ik achteraf had. Een gevoel dat ik totaal niet kon verklaren, maar waar ik wel heilig van overtuigd was. Dat zij degene was waar ik al die tijd op had gewacht, dat ik met haar een gezin wilde stichten, met haar wilde ik oud en grijs worden.
Dat het geen gemakkelijke liefde zou worden, ook dat ontdekte ik al snel, maar dat maakte niks uit, omdat ik ook van mezelf wist niet de gemakkelijkste te zijn om mee samen te leven. Het was wij tegen de wereld, we zouden er samen uitkomen; echte liefde!
Ben ik ouderwets?
In voor- en tegenspoed dus, met die gedachte zat ik een paar jaar later geknield voor haar met een ring in mijn hand. Toen ik dit later aan vrienden uitlegde noemden ze mij ouderwets, maar ouderwets of niet, haar antwoord op de vraag of ze met mij wilde trouwen was toch echt ‘ja’ geweest.
De verlovingsring deed ze niet meer af, familie en vrienden werden geïnformeerd, haar status op facebook veranderde ze in ‘verloofd’. Kort daarna werd haar droomjurk gekocht en waren we plannen aan het maken voor de trouwdag. En onbewust interpreteerde ik haar antwoord ook als een ja op de vraag of zij een vijftigtal jaren later trouw aan mijn bed zou zitten als ik dement zou zijn geworden.
Zij had een ander beeld
Maar in die gang bij de systeemtherapeut heb ik moeten concluderen dat haar antwoord dan wel ‘ja’ was, maar dat zij blijkbaar een heel ander beeld had bij het getrouwd zijn. Het klopt dat we een moeilijke tijd achter de rug hadden, en dat zou het ook nog wel even gaan worden omdat er ook tussen ons dingen speelden die het er lastiger op maakten. Voor mij geen reden om op te geven, maar om er des te harder voor te gaan knokken. Maar dat bleek ouderwets en mijn partner was modern.
Is mijn beeld van het huwelijk dan echt zo achterhaald?
Ik zou graag een nieuwe partner tegen willen komen, maar betekent dat dat zij ook modern is? Moet ik dan ook maar modern gaan worden? Maar kan ik wel op die moderne manier tegen liefde aankijken? Dat staat in schril contrast met mijn ouders, die deze week 50 jaar getrouwd zijn.
Johannes: Allereerst natuurlijk trotse papa van twee prachtige dochters van 4 en 7 jaar. Mijn partner heeft ruim twee jaar geleden besloten een punt te zetten achter de relatie. De reden van de relatiebreuk lag bij mijn psychische kwetsbaarheden, zoals dat netjes heet. Ik was daardoor op dat moment huisvader en de impact op mij was het grootst. Gelukkig heb ik een zeer goede relatie met mijn ex-partner waardoor we alles voor de kinderen goed kunnen regelen. In mijn blogs deel ik mijn ervaringen en schrijf ik over de impact van psychische problemen op een relatie, in de hoop dat mensen er iets aan hebben.
Eline - 24 jun 2022
Hallo Johannes, als je zo'n mooi voorbeeld van je ouders hebt, die al 50 jaar bij elkaar zijn, dan lijkt het alsof dat de norm is. Maar zoals bij alles wat 'de norm' is, mag je je afvragen wie bepaalt wat die norm nou precies is. Ik ken veel voorbeelden van mensen die meerdere langdurige relaties hebben (seriële monogamie), bijvoorbeeld. Het sleutelwoord is en blijft communicatie. Er zijn nog meer dingen nodig voor een fijne, gezonde relatie, maar ik zie heel vaak dat het op de communicatie achterblijft. Dat jullie blijkbaar met andere verwachtingen het huwelijk zijn in gestapt, heeft daar denk ik ook mee te maken. Hoe goed kenden jullie elkaar? Hoe goed praatten jullie met elkaar? Of is het nu bij de therapeut eigenlijk voor het eerst dat jullie zo met elkaar praten? Wat jij nu modern noemt, is de oppervlakte. Het gaat om wat daaronder zit: welke overtuigingen je hebt, hoe goed kun je je gevoelens uiten, hoe zit het met je zelfvertrouwen. Het gaat er niet om welke vorm je nieuwe relatie aan gaat nemen: latten, samenwonen, trouwen, happily ever after, maar om de inhoud.