Marieke heeft een date. Hoge verwachtingen, deel 2…

Torenhoge verwachtingen….

Want de volgende date…. dan gaat het gebeuren….. en dat haalt alle ontspannen contact onderuit. Het is beladen. De date loopt niet lekker, gespannen, zoekend maar ondertussen aantrekkingskracht en verlangen. Zo verwarrend…
Maar het is zó beheerst, en dat is niet hoe ik wil leven en in de liefde wil staan. Ik wil mijn gevoel volgen, maar dat moment is passé, ik zit in mijn hoofd.

Verliefdheid?

We hebben het erover en er blijkt dat hij pas wil zoenen als hij verliefd op me is en dat is hij niet. Ik heb het gevoel dat er écht iets is tussen ons en ben van mening dat die zoen gewoon nodig is als duwtje. Om uit het denken te komen en in het voelen te gaan.

Zo blijven we nog enkele dates hangen in beladenheid, in praten over verliefdheid, zijn worsteling daarin, want hij wil het zó graag voelen voor mij, over de enorme aantrekkingskracht die we voelen voor elkaar, over verlangens naar intiem contact, over angst om te kwetsen en gekwetst te worden en zo veel meer. We hangen in denken en praten in plaats van in voelen en doen.

Dit werkt niet….

Wat wil ik !?!?

Omdat we het zó graag willen met elkaar besluiten we een time-out in te lassen. Elkaar een kleine twee weken niet zien en in die twee weken ook geen enkel contact. Klinkt misschien belachelijk voor twee mensen die pas zo’n 7 dates met elkaar gehad hebben, maar op papier (!) voelde het zóóó goed, dat willen we niet zomaar opgeven. Dus we kiezen ervoor om dit te doen, in de hoop dat we daarmee de angel eruit kunnen halen en weer, vanuit het voelen in plaats van het over-analyseren, verder kunnen gaan. Ik vind die eerste dagen zonder contact vreselijk. Maar na een week kom ik meer in contact met mijn eigen wens. Wat wil ik!?!? Want al die weken heb ik me aangepast aan zijn beheersing, zijn tempo en daarmee ben ik mijn weg kwijt geraakt. Ik wil niet leven in beheersing, ik wil mijn gevoel volgen, ik wil intense verbinding, ik wil genieten van intense gesprekken, dansen, zoenen, lachen, huilen, vrijen…. Enige probleem is, ik wil het met hem, en het is de vraag of dat kan. Of hij los kan komen van beheersing en zich over kan en wil geven aan mij.

Dé date

En dan is er dé date. Na een kleine twee weken zien we elkaar weer. Vanaf het eerste moment voel ik afstand, lading, spanning, verwachtingen die mogelijk niet vervuld gaan worden. Ik voel het in ons contact en in mezelf. De lading zit er nog steeds op. Het contact loopt gespannen, aftastend, stroef. Dit is niet wat ik wil. Stroeve gesprekken, vervelende stiltes waarin ik moet zoeken naar woorden om de leegte te vullen, dat heb ik in de 9 jaar met mijn ex meer dan genoeg gehad. Dat wil ik écht nooooit meer.

Het is duidelijk, het is weg, we zijn het kwijtgeraakt.

Het stopt hier en nu

Ik ben verdrietig, ik ben boos. Verdriet omdat ik de ware liefde die ik met hem gedroomd had moet loslaten. Boos omdat dat hij zo in beheersing heeft gezeten. Ik ben ervan overtuigd dat, als dé zoen er had mogen zijn, we een mooie tijd gehad hadden samen.

Nu, een paar maandjes later, hoop ik nog steeds dat, in de toekomst, onze wegen nog een keer samen komen… Want K., je bent een hele bijzondere man, we hadden een bijzonder contact en een bijzondere droom samen. Wat was ik graag tot over mijn oren verliefd geweest op jou en met jou!

Deel 1 van blog Marieke.

 

Ik ben Marieke, ik ben 38 jaar, moeder van twee zoontjes van 4 en 6 jaar en gescheiden sinds begin 2015. Sinds de scheiding sta ik weer in mijn kracht, het is zó fijn om me na jaren weer zo te voelen!