Bobs verjaardag is een beetje in het water gevallen. Hij heeft de hele avond op bed gelegen, heeft geen bezoek gezien. Als ik bijna iedereen heb uitgezwaaid, komt mijn broer nog binnen. Het is al laat, maar het is wel fijn hem te zien. We hebben veel overeenkomsten. Hij is ook gescheiden na een relatie van ca. 25 jaar. Hij heeft het anders aangepakt dan ik, is van de een op de andere dag vertrokken. Dat verdient geen schoonheidsprijs. In die tijd hebben we weinig met elkaar gepraat, we verstonden elkaar niet. Maar nu, vijf jaar na zijn scheiding en twee jaar na de mijne, vinden we elkaar. Het wordt een lang gesprek dat tot diep in de nacht duurt.
We hebben het over vroeger, over verwachtingen, over druk van buitenaf om te trouwen. Over spijt hebben (dat hebben we niet), over leerprocessen en toekomstperspectieven. Het is voor het eerst in vele jaren, misschien wel de enige keer, dat we zo met elkaar praten.
Relatie thermometer
Hij heeft het over de relatie thermometer. Als hij die af en toe had toegepast op zijn eigen relatie, was hij al eerder uit zijn huwelijk gestapt. Achteraf heb je veel meer inzicht in de situatie dan wanneer je er middenin zit. ‘Destijds heeft een vriend tegen me gezegd: ‘Is zij wel de goede keuze voor jou?’ en ik heb toen niet geluisterd’, zegt hij. ‘Dat is jammer. Het is ook jammer dat hij niet heeft doorgevraagd, want dan had ik beseft dat we niet bij elkaar pasten. En voor je het weet zijn er kinderen, ben je druk met van alles, en zijn er 20 jaar voorbij. En dan?’
Tja, dan besef je dat dit het toch niet is.
‘Dat leerproces kun je je kinderen meegeven,’ zegt hij. ‘Zorgen dat ze niet in dezelfde valkuil trappen als jij, om maar gesetteld te zijn, om maar te voldoen aan het plaatje. Leer ze dicht bij zichzelf te blijven, te beseffen wat zij willen van en in een relatie.’
Schoonouders
Wijze woorden. ‘Maar,’ zeg ik, ‘ik heb 25 jaar lang niets dan verwijten van mijn schoonouders gekregen. Ik heb me heilig voorgenomen om iedereen te accepteren met wie ze thuis aan komen zetten.’
‘Praat dan met ze voordat ze met iemand thuiskomen,’ zegt mijn broer. ‘En het geeft niet als je ze aan het denken zet, ze zullen tijd en energie in hun relatie moeten steken. Leer ze open te zijn naar elkaar toe, te praten over wat hen bezighoudt. Want daar schort het in veel relaties aan.’
Ik knik. Het gekke is, ik heb totaal geen moeite om dat advies toe te passen op vriendinnen die aan het daten zijn. Ik hou me er zelf ook aan. Waarom zou ik het dan mijn kinderen niet meegeven?
Voor het eerst in jaren geven we elkaar een dikke knuffel bij het afscheid. Wat een waardevol cadeau, dit gesprek.
Eline is in 2014 na een relatie van 25 jaar gescheiden. Ze heeft een eigen bedrijfje als tekstschrijver en redacteur. De twee jongste kinderen, Jens (17) en Bob (16), wonen bij haar. De oudste, Frank, (19) woont bij Erik, haar ex.
REAGEER OP DEZE BLOG