Bindingsangst + verlatingsangst = liefdesbang, blog van Christine

Diagnose liefdesbang

Waar ik al heel mijn leven bang voor was is nu waarheid geworden of beter gezegd bevestigd. Ik heb last van liefdesbang. Liefdesbang is in mijn jonge jaren al ontstaan. Mijn ouders hadden veel ruzie. Er was geen liefde aanwezig. In die jaren besloot  mijn vader om zijn gezin te verlaten en een relatie aan te gaan met een andere vrouw. Dat mijn vader een relatie had, was in de periode dat mijn ouders nog getrouwd waren, mijn moeder wist van die relatie. Ze heeft deze relatie een aantal jaren gedoogd. Totdat ze zelf genoeg geld en kracht had om hem te verlaten. ik ging met mijn moeder mee.

Het leven gaat door. De tijd verstrijkt. Ik kreeg wel vriendjes maar dat was maar voor korte duur. Na een paar maanden was ik er alweer op uitgekeken en maakte ik het uit. Of de jongens  liepen weg. Ik had toen nooit de link gelegd met liefdesbang. Mijn vader maakte toen ook de opmerking ”die van jou moet nog geboren worden”. Toen begon ik het wel benauwd te krijgen als we het hadden over  huisje boompje beestje, gezien mijn leeftijd. Dus nu moest ik echt aan de “bak”.

Bindingsangst en verlatingsangst

Toen ontmoette ik mijn ex. Hij bleef. En voor mij was het nu of nooit. Onbewust heb ik mijn liefdesbang onderdrukt. Ik wilde net zoals iedereen een gezin. Dan hoor je erbij. Dan ben je ook niet alleen. Ook in mijn huwelijk verstreken de jaren. Ik werd geleefd door de kinderen, gezin. Ik hoorde erbij. En ik was gelukkig ‘dacht ik’. Mijn liefdesbang had ik nog steeds onderdrukt [onbewust].

En wat een ironie, waar ik bang voor was is gebeurd. Ook mijn ex heeft mij verlaten voor een andere vrouw. Zo werkt liefdesbang. Ik wilde niet dat mijn ex mij verliet. Ik deed er alles aan om te zorgen dat wij het fijn hadden, het pleasen [angst voor eenzaamheid, verlatingsangst]. Ik was bang om controle te verliezen over mijn gevoelens, mijn leven. Ik ging boven mijn ex staan [dominant, bindingsangst] en dat loopt vaak door elkaar heen.

Mijn ex woont nu met haar samen. Hij kiest ervoor om samen te wonen, om zijn eenzaamheid te ontlopen. Vaak trekt verlatingsangst, bindingsangst aan. Hij is van de verlating [pleasen] zij is van de binding [dominant]. Dit allemaal natuurlijk onbewust.

Zelf verantwoordelijkheid nemen

Ik kies ervoor zelf verantwoordelijkheid te nemen om te “helen”’. Want ik weet dat mijn ziel andere bedoelingen met me heeft. Ik heb nooit naar mijn ziel geluisterd. Dit is nu het resultaat. Ik zie het ook bij mijn kinderen. Ook zij voelen zich verlaten door hun vader. Ik ben ergens wel dankbaar met wat ik heb meegemaakt, ik begrijp mijn kinderen nu helemaal tot in hun kern. Ik kan nu die oude patronen doorbreken. Ik heb veel gedaan in mijn leven. In mijn puberteit heb ik echt geleefd. Heb een witte trouwjurk aan gehad. Wat voor veel vrouwen ook een droom is. Ik heb drie mooie, fijne kinderen op de wereld gezet. En ik ben, ondanks de scheiding en het bedrog, toch getrouwd geweest, zo’n 20 jaar. Die ervaring heb ik dus ook gehad. Dat pakken ze niet meer van me af.

Wederzijdse liefde

Wat ik alleen nog graag zou willen meemaken en is een relatie uit wederzijdse liefde, echte liefde vanuit het hart. Maar of dat gaat gebeuren??? Dat is een wens. Ik ben in ieder geval wel bezig om mijn hart te helen en om mijn hart te openen om de liefde te ontvangen van de liefste man op aarde, zonder angst.

Christine is moeder van 3 kinderen van 23 jaar, 21 jaar en 19 jaar waarvan één niet meer huis woont. Ze is 54 jaar en nu twee jaar alleen. Ze is nog steeds met het helingsproces bezig, samen met een paranormale therapeut, het gaat goed. Je hoeft het niet alleen te doen, maar je moet het wel zelf doen. 

Vind je deze blog waardevol? Doe ons een plezier en deel hem op social media!