Happy birthday
5 jaar geleden. Een dag om nooit te vergeten. Om 00.30 uur – de dag was dus echt pas net begonnen – ging mijn telefoon. Uit een diepe slaap ging ik direct “aan”: mijn vrouw belde op. Ze was al bijna twee weken in het ziekenhuis opgenomen met zwangerschapsvergiftiging. “Je moet meteen komen, ze kunnen niet langer wachten”. Uitvoerig voorbereid op dit moment – maar toch onverwacht.
Een jaar geleden
Een jaar geleden. Weer op de fiets onderweg. Nu niet naar het ziekenhuis, maar naar het huis waar ik zoveel jaar met plezier had gewoond. En inmiddels niet meer woonde. De vierde verjaardag – een mijlpaal. Einde van de peutertijd. En een mijlpaal: de eerste verjaardag die we vierden als gescheiden ouders. Zou het goed gaan? We hadden ons voorgenomen verjaardagen samen te blijven vieren.
Derde verjaardag
Gisteren. De derde verjaardag die we als gescheiden ouders samen vierden. Inmiddels als volleerd team. Ik had de taart besteld, boodschappen gedaan, uitnodiging gemaakt, de taak van mijn ex om die laatste te verspreiden binnen haar familie en vrienden. We ontvingen samen de gasten, deelden drankjes uit en natuurlijk kwam het moment suprême daar: de taart. Gezamenlijk tilden we de prinssentaart naar onze dochter. Ze blies de kaarsjes uit en we deelden de eerste stukjes taart uit. Alle opa’s en oma’s waren getuige van het jaarlijkse mooie moment. En op zo’n moment ben ik vooral dankbaar. Dankbaar dat het ons is gelukt deze momenten samen te kunnen doorbrengen. Dankbaar dat we allebei onze persoonlijke ego’s aan de kant hebben gezet voor het belang van de kinderen – en dat is niet altijd makkelijk geweest.
Over een paar dagen staat het kinderfeestje op het programma. Dit jaar is het de beurt aan mijn ex om het te regelen. Zo wisselen we de feestjes af.
Ik ben Marc, 39 jaar en gescheiden vader van twee prachtige meiden van (bijna) 3 en 5 jaar oud. Anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden. Met mijn blogs hoop ik andere ouders van inspiratie te voorzien over het (weer) inrichten van het leven. Rode draad zijn mijn belevenissen in het bos dat daten heet, maar ook andere onderwerpen zullen voorbij komen.
Lees ook de andere blogs van Marc.
Elsbeth - 24 okt 2020
Jij bent een geluksvogel Marc.....in die zin dat jij van je ex de mogelijkheid krijgt om de verjaardagen van je kinderen op deze mooie manier te kunnen vieren. Uiteraard hebben jij en je ex beide op een positieve manier bijgedragen aan dit gebeuren. Het kan ook heel anders.... Mijn man en ik hebben 12 jaar een samengesteld gezin gevormd en niet 1 keer heeft hij de verjaardag van zijn zoon hier binnen ons gezin kunnen vieren. De verjaardag van zijn zoon, eind juli viel altijd in de zomervakantie. 50% van de zomervakantie was de jongen hier. Zijn ex eiste altijd de weken waarin de verjaardag van de jongen viel..., ja eiste! Drie jaar heeft hij dit zo gelaten, het vierde jaar, de jongen werd 8, heeft mijn man aangegeven dat hij inmiddels wel aan de beurt was om de verjaardag bij ons te vieren. Uiteraard had zijn ex in de gaten dat dit gezien een eerlijke verdeling wel terecht zou zijn. Het hele arsenaal van redenen waarom het echt beter was dat de jongen bij haar zijn verjaardag zou vieren werd opengetrokken. Toen mijn man zowaar, hij was er niet zo sterk om zijn poot stijf te houden, dit nu wel deed kwam er na een lange heen en weer discussie tussen mijn man en zijn ex een mail van haar nieuwe vriend die aangaf: "wij begrijpen jou maar het is voor "Jose" heel belangrijk dat "Nick" zijn verjaardag bij haar viert. Ieder jaar op deze dag herbeleeft ze de hele bevalling, ontsluitingsweeën incluis. Als "Nick" dan niet bij haar is dan heeft ze het vreselijk moeilijk. Wij gaan er van uit dat jij dit begrijpt en rekenen op je medewerking". Als het niet zo triest was had ik hier vreselijk om moeten lachen. Wat wij niet wisten was dat er zonder enig overleg al een vakantie naar Amerika was geboekt, dus het hele drogredenregister moest open.....Ook de jaren erna is de verjaardag nooit bij ons gevierd. Vanzelfsprekend deden we hier ook altijd wel iets, dat was echter altijd lang na de daadwerkelijke verjaardag en heeft dus niet dat speciale wat een ouder zo graag meemaakt. De acties van deze ex beperkten zich niet tot een verjaardag maar gingen zoveel verder. Ik zal hier in de toekomst over bloggen. Mijn man is inmiddels overleden en heeft nooit de band met zijn zoon kunnen opbouwen die hij zo graag had gehad. Het verdriet wat hij hierover heeft gehad is voor mij heel erg zwaar geweest om te moeten zien. Zeker toen hij wist dat hij zou overlijden en dus wist dat die band er nooit meer zou komen, iets waar hij altijd (tegen beter weten in) op hoopte. Knijp je handen in elkaar en ga samen met je ex door op dit pad, werkelijk in het belang van de kinderen. Iets wat onze ex nooit heeft gewild, gekund, gedaan. Elsbeth
Miep - 16 mrt 2023
Dit jaar vier ik voor het eerst de verjaardag van mijn zoontje (3jaar) na de relatiebreuk met zijn vader. Van mij mag de vader erbij zijn, maar de rest van zijn familie niet. Zij hebben namelijk bijgedragen aan de relatiebreuk en mij heel naar behandeld en negeren mij tot de dag van vandaag. Mijn ex partner heeft eerder aangegeven 2 verjaardagen te willen doen, hij wil het liefst niet met mij in 1 ruimte zijn en hij wil het met zijn eigen familie vieren. Volgende week is mijn zoontje al jarig. Ik heb een knoop in mijn maag van de hele situatie. Ik zou willen dat de vader van mijn zoon erbij is om zijn verjaardag met ons te vieren. Moet ik hem een uitnodiging sturen? Of afwachten tot hij er zelf naar vraagt. Ik zal mijn zoontje niet meesturen naar mijn ex-schoonfamilie omdat ik dit echt vreselijke mensen vindt. Is dit redelijk, of ben ik nu heel egoistisch bezig?