Single en ik ben er trots op. Ik heb er geen enkele moeite mee om alleen uit te gaan. Zo ging ik laatst naar een concert in de stad. Omdat de pizza in het bijbehorende hippe restaurant erg lekker schijnt te zijn besluit ik om daar dan ook te eten. Meer mensen zijn op deze gedachte gekomen en het hele restaurant zit vol met stelletjes en vriendengroepen aan de pizza.
Ik heb niet gereserveerd maar er is gelukkig nog één tafel vrij en ik mag plaatsnemen. Terwijl ik de kaart bestudeer zie ik dat er nog een stel binnenkomt. Of er nog een tafel vrij is want ze willen graag wat eten. Tjsa. Wat doe je dan als enthousiaste bediening? Je weet dat er geen tafels meer vrij zijn en dat er een dame (ik dus) in haar eentje een tweepersoonstafel bezet zit te houden. En twee betalende klanten zijn er meer dan één…
Ik zie de bediening aarzelend in mijn richting kijken. Nu heb ik genoeg afleveringen van Sex and the City gezien om te kunnen bedenken wat er nu gaat gebeuren. Voor de kenners: ik bedoel de aflevering waarin Carry Bradshaw haar single-bestaan viert met een feestje als tegenhanger van alle verlovings-, trouw- en babyfeesten. En ja hoor. Het meisje komt naar mij toe en vraagt of ik er misschien bezwaar tegen heb om aan de bar te gaan zitten.
Ik begrijp haar dilemma volkomen en ik in gedachten geef haar groot gelijk. Ik vind het zelfs wel dapper dat ze het komt vragen en eigenlijk heb ik er ook geen bezwaar tegen. Ik neem me wel voor om een glas wijn in ruil te vragen. En met mijn allervriendelijkste lach vraag ik of ze dat vraagt omdat ik hier alleen zit. Ze geeft dat ruiterlijk toe. Maar voordat ik kan zeggen dat ik best wil in ruil voor een glas wijn hebben mijn buren hun boeltje al gepakt en kunnen de nieuwe eters een plaatsje vinden.
Jammer van de wijn. Maar Carry Bradshaw zou trots op me zijn.
Meike is sinds 2013 gescheiden. In het dagelijks leven moeder van twee dochters, ex, juriste, hardloopster en met veel plezier bezig met het opbouwen van een nieuw leven.
REAGEER OP DEZE BLOG