Ver achter de sterren lag een droom te wachten.
Een droom van een vader die na een meisje ook graag nog een jongen wilde.
De wereld was donker onder hem en hij kon alleen maar hopen.
En daar was jij.
Ik heb me nooit kunnen voorstellen hoe mijn leven zou veranderen op de dag dat jij kwam.
Hoe al mijn zorgen en mijn angsten zouden wegspoelen alsof ze er nooit geweest zijn.
Al die tijd vroeg ik me af hoe je eruit zou zien.
En ineens was jij daar en ik wist dat ik niet meer zonder jou hoef te leven.
Hoe kan het toch zijn dat een hart zo vol is, wijd open kan staan en opnieuw kan ontwaken?
Ik wist niet dat een simpele gedachte en een trots gevoel zoveel teweeg konden brengen.
Het was veel meer dan alleen een druppel in de oceaan.
Het was een sprookje.
Ik heb nog nooit zo’n blauwe lucht gezien.
Nog nooit hadden bloemen voor mij zoveel kleur, als op die ene dag, vijf jaar geleden.
Ik hoop dat je nog even zonder zorgen door de wereld mag gaan.
En dat je blijft denken dat de S van Giraf is.
Vijf jaar alweer. Het gaat te hard.
I-Pat: Vader van twee kinderen, regio Rotterdam, analoge man in een digitale wereld, beland in vechtscheiding, blogt recht uit het Rotterdamse hart.
Lees ook de andere gedichten van I-Pat.
Marcos te Braak - 20 jun 2024
Haha ik vind deze leuk. Mijn zoontje zei laatst bij de L het woord Lasapparaat. Hij is ook vijf jaar. Geniet er van!