Tess is onlangs 12 jaar geworden en haar vader had haar beloofd dat ze op deze magische leeftijd samen een city-trip zouden gaan maken. En Tess mocht hiervoor zelf de bestemming kiezen! Alleen dit al zorgde de afgelopen periode voor euforische momenten… Mama, zal ik New York kiezen?! Of valt Ibiza ook onder een city-trip…
Om het verwachtingspatroon van mijn pre-puber een beetje bij te stellen, heb ik maar voorzichtig geopperd dat papa waarschijnlijk een iets andere bestemming in gedachten heeft. London, Parijs, Berlijn… dat soort steden. Nou, dan moest het zeker Parijs worden! De Champs-Elysées, Notre-Dame, Arc de Triomphe en natuurlijk de Eiffeltoren… Tess werd bij elke info die ze op internet kon vinden enthousiaster en enthousiaster.
Zo kwam het dat mijn dochter vorig weekend samen met papa naar Parijs vertrok. Koffer gepakt, opperbest humeur en een tas vol broodjes voor onderweg. Papa had de voorpret even in gevaar gebracht, door te melden dat het misschien ook leuk was als ‘nieuwe liefde’ mee zou gaan… Maar mijn stoere dochter kapte dat voorstel heel resoluut af, dat ze dat juist hélemaal niet leuk vond! Ze wilde een ‘samen met papa’ weekend. You go Tess!
Dus toen de vakantie voor de basisschoolscholieren was afgelopen, had ik lekker alle aandacht voor Jip. Toch altijd weer spannend zo’n eerste schooldag. We waren samen al op pad geweest voor een nieuwe tas, pennenzak en nieuwe sportschoenen. Maat 36 heeft hij al! Waar gaat dat heen met mijn kleine ventje… Maar ondanks de tijd die ik voor Jip had ingepland, wilde hij op maandagochtend liever alleen op de fiets naar school. Mama ik zit nu in groep 6, dus je hoeft echt niet meer mee te fietsen hoor! Slik… oké dan.
En daar zat ik dan om 8.30 uur. Oudste kind met papa in Parijs, jongste kind alleen op de fiets naar school. Zal ik stiekem achter hem aanfietsen? Nee, toch maar niet. Loslaten heet dat geloof ik! ’s Avonds kwam Tess weer thuis… Vol verhalen uiteraard! Wat had ze genoten, ze glom er gewoon van. Ook aan mijn ex kon ik zien dat hij heerlijke dagen had gehad. Dat neemt mooi niemand ze meer af!
De volgende ochtend was er weer volop hectiek in huis. Ik had al vroeg een vergadering op mijn werk en Jip werkte niet bepaald mee om het ochtendritueel soepel te laten verlopen. Echt in de laatste minuut vertelde hij doodleuk dat hij gepast geld moest meenemen voor zijn overblijfkaart. En ik had dat bedrag uiteraard weer niet gepast!! Als klap op de vuurpijl kwam Tess nog even de trap afsjokken… Mam, zijn er nog baguettes? Tess, doe alsjeblieft even normaal! Je staat weer met beide voeten op Nederlandse grond, dus je kunt een boterham met kaas krijgen!
REAGEER OP DEZE BLOG