Phil: Wees voorzichtig met wat je tegen de kinderen vertelt!

We zijn vorige week bij een mediator in gesprek gegaan om de scheiding in gang te gaan zetten. Dat gesprek was prima, we hadden beiden een goed gevoel bij de mediator en hebben aangegeven dat we met haar verder dit proces wilden doorlopen. Nog steeds geeft mijn vrouw aan dat ze niet zeker weet of dit wel de juiste weg is, maar dat ze ook niet met mij verder wil. Maar er is voor mij op dit moment geen andere weg meer. 

Doorpakken

Aangezien ik nogal van het doorpakken ben heb ik ervoor gezorgd dat binnen een paar dagen de gevraagde documenten voor het convenant al bij de mediator lagen. Ik wil het allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben. In tegenstelling tot mijn vrouw die vindt dat het best even mag landen en die twijfels heeft of de scheiding nu wel doorgezet moet worden. Die twijfels zijn bij mij helemaal verdwenen en ik ga niet op haar wachten om de rest van mijn leven verder op te pakken.

Veel te open geweest

Wat wel een heel groot probleem is, is dat we veel te open zijn geweest richting onze kinderen. In het begin van deze “crisis” hebben we eigenlijk alles open en eerlijk tegen ze verteld. Dit, samen met de manier waarop mijn vrouw sinds haar vertrek haar leven heeft ingevuld, heeft erin geresulteerd dat de kinderen allebei een behoorlijke afkeer van hun moeder hebben gekregen.

Beide geven ze aan dat ze hun moeder niet meer herkennen. Het zijn pubers, die hebben snel een eigen mening klaar en zijn zeer zwart-wit daarin. Ik heb het heel vaak voor mijn vrouw opgenomen ten opzichte van de kinderen maar dit heeft er niet voor gezorgd dat hun beeld is veranderd.

Doordat de kinderen fulltime bij mij zijn kan ik ook niet voorkomen dat zij zien dat ik verdrietig ben en heel veel pijn heb en heb gehad. Op dit moment gaat het gelukkig beter maar zij hebben het wel allemaal meegekregen en daardoor zijn ze ook beïnvloed, buiten mijn wil om. Lesson learned voor ons en wellicht anderen; wees heel voorzichtig met wat je wel en niet tegen je kinderen vertelt!

Weer samen in 1 huis, hoe dan?

Aankomend weekend (het is maandag op het moment dat ik dit schrijf) moet mijn vrouw haar studio uit en zal ze terugkomen naar huis. Ik zie er als een enorme berg tegenop. Het kost me op dit moment erg veel moeite om aardig tegen haar te blijven, ik merk dat mijn boosheid nu behoorlijk groot is na de afgelopen paar weken, waarin de leugens me om de oren vlogen.

Geen idee hoe we de komende periode gaan doorstaan. Zij gaat in een aparte kamer wonen die grenst aan onze keuken maar we zullen elkaar heel vaak tegen het lijf gaan lopen en daar zit ik helemaal niet op te wachten.

Ik ben niet van plan om uit ons huis te vertrekken omdat dit überhaupt niet mijn keuze is geweest en zij de keuzes heeft gemaakt om op deze manier met de situatie om te gaan. Zij wil niet meer bij kennissen en vrienden verblijven maar op zichzelf zijn, maar we hebben geen middelen om dit te kunnen bekostigen.

De kinderen hebben allebei aangegeven dat ze bij mij willen blijven dus we zijn op zoek naar een makelaar om ons huis te verkopen en zo snel mogelijk een andere woning te vinden zodat we met z’n drieën verder kunnen. 

Hoi. Mijn naam is Phil. Ik ben 45 jaar, vader van een zoon van 18 en een dochter van 15. In april 2021 stortte mijn wereld in toen mijn vrouw mij vertelde dat haar gevoelens voor mij weg zijn en dat ze onze relatie wil beëindigen. Graag deel ik in deze blog mijn ervaringen in deze verschrikkelijk moeilijke periode met jullie. Mijn 1^e blogpost is geschreven 10 weken nadat mijn vrouw vertelde dat ze niet met me verder wil. Ik wil graag mijn kant van het verhaal met jullie delen, waarbij ik hoop dat andere mensen die in soortgelijke situatie zitten hier steun uit kunnen halen of dat misschien zelfs kan worden voorkomen dat dit bij anderen gebeurt.

Lees ook de andere blogs van Phil.