Wie leest mijn blog eigenlijk? Dat vroeg ik me laatst af. Niet om mezelf op het podium te plaatsen. Ik schijf omdat ik het leuk vind. Ik zoek geen erkenning of bevestiging. Ik denk niet aan anderen als ik mijn blog schijf. Het is een kijkje in mijn wereld.
Maar af en toe werkt mijn blog als een boemerang. Ik krijg dan indirect of direct reacties op zaken waar ik over geschreven heb. Vaak positief, soms negatief. Veelal met de opmerking dat ik geluk heb dat de onderlinge relaties zo positief zijn. Men vergeet dat dit resultaat niet vanzelf is behaald. Met goede wil alleen waren we er niet gekomen. Het zijn bewuste keuzes geweest om elkaar ruimte te geven en de kinderen voorop te plaatsen. De rest volgde daarop met begeleiding van de mediator.
Mijn blog is evenmin een aanklacht tegen wie dan ook. Het welzijn van mijn kinderen staat voorop. Mijn ego staat daar buiten. Dus op het moment dat mijn ex gaat verhuizen en Natalya graag ook een doos met spullen mee wil nemen, kan dat. Niet omdat mijn ex en ik dat vanaf dag één al toestaan. Niet omdat we nobel zijn, maar omdat Natalya haar eigen persoon is. Wat van haar is, mag ze zelf vervoeren.
En dat gezegd hebbende hoop ik dat andere ouders gaan nadenken over de onderwerpen waar ik over schijf. En als ze het anders doen of willen, dan is dat een vrije keuze. Ik ben geen pastoor. Ik ben niet bijzonder wijs. Ik vertel mijn mening en wat het gevolg is van mijn acties en beslissingen. Ik schijf het op zodat de kinderen het kunnen nalezen. En hopelijk de fouten begrijpen die we gemaakt hebben.
Het is bij ons nu een periode van grote veranderingen. Het trouwen was er één. De verhuizing van mijn ex is twee. Het samenwerken met Patricia binnen mijn bedrijf is drie. En vier is dat zij ontslag heeft genomen om dit te doen. We vormen om tot een ondernemers gezin. Het leven van de kinderen zal de komende maanden erg gaan veranderen. Ons leven ook. Straks te beginnen met het aanpassen van het ouderschapsplan.
Daniel is enige tijd geleden gescheiden en inmiddels hertrouwd. Hij blogt twee wekelijks over zijn leven als hertrouwde vader. Daniel woont samen met Patricia en haar kinderen. Het boek over het eerste jaar is 10 april 2015 verschenen. Deel twee komt in 2016 uit.
Eline Stap - 6 jul 2016
Altijd apart hè, als je geen reactie op je blog zelf krijgt maar op een andere manier merkt dat anderen je blog wel lezen. Voor mij is dat een reden geweest om de namen van mijn kinderen, mijzelf en mijn ex te veranderen. Zelfs hun leeftijden heb ik veranderd, zodat ze niet herkenbaar zijn. Waarom? Omdat ik hecht aan hun privacy. Ik wil niet dat ze met een zoekmachine te herleiden zijn, want ik schrijf over heel persoonlijke dingen. En toch schrijf ik, net als jij, over die zaken. Omdat je hoopt dat anderen er iets aan hebben, omdat je het kwijt wilt, dingen op een rijtje wilt zetten. Schrijven heeft vele functies. Veel sterkte met alle veranderingen in jullie leven!