Toen mijn ex en ik gingen scheiden kwamen wij in no-time in een vechtscheidingssituatie terecht. Wat er mis ging?
Sja, achteraf, nu we uitgevochten zijn en de storm is gaan liggen denk ik dat er meerdere factoren meespeelden.
De angel eruit
Eén van de grote factoren, die mijn inziens de situatie ontvlambaar maakte, was de manier waarop de hulpverlening omging met de situatie. In plaats dat ze eerst onze pijn en verdriet hoorden, zagen en erkenden en daarmee de angel eruit probeerden te halen, bleven ze maar hameren op onderlinge communicatie omwille van onze kinderen.
En wij waren er beide heilig van overtuigd dat we zelf het beste voor hadden met onze kinderen en de andere ouder niet.
Het werd een cirkel, waarin we ons allebei totaal niet gehoord en begrepen voelden en we totaal machteloos probeerden ons gelijk te halen, ten koste van de andere ouder.
Samen in gesprek
Pas toen wij samen in gesprek kwamen, ontdekten we dat we ons eigenlijk allebei hetzelfde gevoeld hadden. En daar ontstond een verbinding.
Wij lieten de hulpverlening voor wat het was en vonden samen een uitweg, zoals bekend.
Machteloos
Toch knaagde het aan mij. Zoals ik me gevoeld had in die tijd: ongezien en onbegrepen en dat bij elkaar opgeteld: totaal machteloos. Het voorbijschieten van de hulpverlening. De verloren en vooral negatieve energie die maanden (of eigenlijk 2 jaar) voortduurde. Dat gun ik anderen niet. Dat moet anders kunnen vond ik!
Ik werkte al als therapeut en besloot me meer te gaan verdiepen in het ondersteunen van ouders op een manier die ik ook helpend gevonden zou hebben in die tijd. Een werkvorm waarbij ouders de aandacht op zichzelf richten, hun eigen pijn zien en verwerken en daarmee meer ruimte hebben om open te staan voor samenwerking met de andere ouder.
Ik ben daarin volop in ontwikkeling om dit ook in mijn praktijk te gaan uitvoeren. En ik hoop zo veel kinderen en scheidende ouders een hoop leed te besparen!
Ik ben Fien, een veertiger en trotse moeder van twee pubers van 13 (dochter) en 11 jaar (zoon). Ik ben inmiddels twee jaar gescheiden. Hoewel mijn ex en ik de kinderen anders beloofd hadden is het ons niet gelukt om in goede harmonie uit elkaar te gaan. Ik vind dat zeer spijtig, dit verdienen de kinderen niet. En wij eigenlijk ook niet. Ondanks alle pijn en verdriet is dit wel een heel leerzaam proces voor ons allemaal. Inmiddels hebben we de strijdbijl begraven en zijn we in goed overleg met elkaar. Corona crisis en co ouderschap gaat ons goed af!
Daarnaast prijs ik me alweer een tijdje zeer gelukkig met een nieuwe partner. Mijn ervaringen rondom scheiden, lijden en, ondanks de beurse plekken op mijn ziel, met vertrouwen een nieuwe relatie aangaan, deel ik graag met jullie in deze blog.
Lees hier alle blogs van Fien
REAGEER OP DEZE BLOG