Alles is verwarrend op dit moment.
De term ‘rare tijden’ vermijd ik het liefst. Wat mij betreft is ‘raar’ de understatement van de eeuw en komt ‘unheimisch’ nog het dichtst in de buurt van mijn werkelijkheid.
Inhoud blog
Dealen met Corona én ex
Net als iedereen moet ook ik dealen met thuiswerken, in de anderhalvemetereconomie boodschappen doen en een groots gemis van vrienden en horeca.
Wat ik daar zeker niet bij kan gebruiken, is de vijandige situatie waar mijn ex en ik langzaam maar zeker in terecht zijn gekomen, ondanks onze super harmonieuze scheiding van enkele jaren geleden.
Een laatste voorbeeld van zijn geintjes is echter tegelijkertijd iets waarvoor ik hem nu dankbaar ben.
Met dochter naar geboorteland
Dochter B. is in 2010 geboren in Indonesië, iets wat nou niet bepaald de bedoeling was. Tijdens een laatste vakantie met z’n tweeën, besloot mevrouwtje dat ze Azië ook graag van dichtbij wilde zien. Lang verhaal kort is ze uiteindelijk twee maanden te vroeg geboren.
De twee weken Bali werden uiteindelijk drie lange, spannende maanden wachten totdat we eindelijk met een gezond kind naar huis konden.
Na al die jaren wilde ik in de meivakantie nu eindelijk eens met B. terug naar Indonesië om haar haar geboorteland te kunnen laten zien. Maar daar heb je dan wel toestemming voor nodig van haar vader.
Toestemming van vader
Toestemming die ik na veel vijven en zessen kreeg en die voor mij het startsein waren om voorbereidingen te gaan treffen.
Maar ex zou ex niet zijn als hij op eerder gemaakte afspraken terug zou komen. Zo ook in dit geval. “Het” voelde opeens niet meer goed en hij besloot zijn toestemming in te trekken.
En dat maakt de boel nu verwarrend. Want ik ben (cynisch gezegd) op dit moment bijna blij. Blij dat ik geen vermogen aan vliegtickets kwijt ben.
Corona afspraken maken
Ook zijn er corona-proof afspraken met hem te maken. Als we in lockdown waren gegaan, zou dochter B. bij mij komen. Hij woont immers samen en anders zou ik god weet hoe lang alleen zitten. Niet aan de orde wat hem betreft. Soepel geregeld.
Ook afspraken over ophaal- en brengtijden lopen redelijk goed. Daarnaast zijn we in de thuissituatie beide getuige van de manier waarop dochterlief haar schoolwerk doet. En dan met name dat daar het nodige aan verbeterd kan worden. Waardoor het arme kind papa en mama soms als één ‘front’ tegenover zich heeft. Halleluja, we communiceren. Gekker moet het niet worden.
Het moet niet gekker worden
Dat wordt het helaas wel. Ex is zichzelf niet. Hij is aardiger en meer meewerkend de laatste tijd. Stiller, minder fel. Ik ken hem lang genoeg om te weten dat er iets aan de hand is.
Amper twee weken later komt het hoge woord eruit. Zijn relatie is zo goed als over. De ‘ik hou niet van kinderen’ vriendin van ex trekt het allemaal niet meer en houdt ermee op.
Dochter B. verhuist straks voor de 5e keer in vijf jaar tijd. Raakt de hond kwijt want die is van de vriendin. Was net pas weer gewend aan haar nieuwe huis. Dealt dagelijks met een verdrietige vader. Die eindelijk uit zijn spagaat omhoog kan klimmen. Een spagaat tussen mij, zijn dochter en zijn (ex-)vriendin.
Er rolt een traan over zijn wangen als hij het vertelt. Ik voel medelijden. Gekker moet het na 3 jaar vechtscheiding niet worden.
Mijn naam is Astrid, ik ben 47 jaar en supertrotse moeder van een dochter van bijna 9. Sinds mei 2015 gescheiden met 50/50 co-ouderschap. De scheiding en de eerste 1.5 jaar daarna verliepen in meer dan goede harmonie. Maar sinds ruim twee jaar zijn we alsnog in een vechtscheiding beland. Hoewel ik niet begrijp waarom we het als volwassen mensen zover hebben laten komen, denk ik te weten waar het aan ligt. Sinds een tijdje ben ik super gelukkig met een nieuwe partner. Ook hij is (vanaf het begin af aan) verwikkeld in een vechtscheiding. Voldoende inspiratiebron voor blogs dus, hoewel ik vurig hoop dat die ooit opdroogt.
Lees ook de andere blogs van Astrid.
Lees ook de blogs over Corona van gescheiden ouders:
Coronacrisis versus scheidingscrisis, aan elke crisis komt een eind! Blog van Femke
Het zijn rare tijden, blog van stiefmoeder Tessa
Fien: hoe overleef ik corona crisis en co ouderschap
Marc blogt over de vreemde Corona tijd
Hoe Tessa als stiefmoeder dealt met Corona
Strijd met ex over opvang kinderen tijdens Corona, blog van Merel
Anja - 3 mei 2020
Goedeavond, Misschien kan iemand mij advies helpen, ik lig in scheiding met mijn ex en ons zoontje van 16 maanden. Normaal ziet zijn vader mijn zoon in een omgangshuis maar dit kan nu niet, nu eist hij dat hij hem wilt zien, de kinderbescherming is ook ak betrokken en verdere hulpverlening doet zeer weinig. Ik zit tussen schuldgevoel, omdat hij wek de vader is en ik vraag me nu af weer ik goed aan doe. Ik was zelf altijd voor een normale omgang maar aks het niet anders kan. Is er iemand die mij advies kan geven waar ik het beste bv voorjuiste advies heenkan gaan of mij kan helpen, ik word steeds radelozer door de situatie. Liefs Anja
Nieuwe Stap - 4 mei 2020
Beste Anja, ik kan me je twijfel voorstellen. Eerlijk gezegd kan ik je niet anders adviseren dan toch contact te zoeken met de hulpverleners die er nu al bij betrokken zijn. Die kennen jouw situatie het best en kunnen jou denk ik het best adviseren. Als je het gevoel hebt dat zij je niet verder kunnen helpen, zou je een vertrouwenspersoon kunnen inschakelen bij het AKJ. Heel veel sterkte en wijsheid!