Om deze blog beter te begrijpen moet ik jullie eigenlijk even een korte spoiler geven over een blog van mij die Nieuwe Stap klaar had staan voor publicatie, maar die door de huidige Coronacrisis, begrijpelijk, is opgeschoven. In die blog vertel ik namelijk hoe ex en ik de strijdbijl begraven hebben, waardoor de kwaliteit van ons contact aanzienlijk verbeterde.
Corona crisis en co ouderschap
En dat, kan ik je vertellen, is verrekte handig in de situatie waarin we ons nu wereldwijd begeven: De Coronacrisis!
Toen de eerste maatregelen vanuit de overheid zich voorzichtig aandienden, enkele weken geleden, polsten we al eens bij elkaar of de ander beschikbaar is als één van ons twee getroffen wordt en ziek thuis komt te zitten. We waren het er beide over eens: we moeten rationeel blijven in deze situatie en niet op de zaken vooruitlopen, maar evident is: de kinderen kunnen altijd bij de andere ouder terecht.
Overleg
Toen de eerste maatregelen rondom het onderwijs kwamen (dus niet snotterig of kuchend de klas in) checkten we weer bij elkaar: vinden we het nog verantwoord om onze kinderen naar school te sturen? We spraken af: de richtlijnen van het RIVM zijn leidend. Ook daarin was geen discussie, we dachten er hetzelfde over.
Op de eerste hamsterdag in de supermarkten (vrijdag de 13e) waren de kinderen bij mijn ex. Kind 1 zat thuis wegens een snotterneus. Kind 2 was op school en ex werkte thuis. Op het nieuws was te volgen hoe de schappen werden leeggeroofd, alsof we in een hongersnood zouden belanden. Ik belde ex met de vraag of hij nog boodschappen kon gebruiken, ik kon immers wat gemakkelijker van huis dan hij.
Op zijn beurt lichtte hij me later die week in waar ik bepaalde producten nog wel of niet meer kon vinden in de winkels.
Scholen dicht
En toen was daar dat historische moment waarop op zondag- namiddag besloten werd dat de scholen voor drie weken gesloten werden. De school van onze kinderen schakelde razendsnel en communiceerde direct naar alle ouders hoe ze dit gingen opvangen. Op maandag namen ze de tijd om een online lesprogramma op te zetten en op dinsdag konden alle kinderen aan de slag. Chapeau! En nu de taak aan ex en mij om dit goed te laten verlopen.
Ik ben beschikbaar
Ik ben meer thuis en beschikbaar voor de kinderen (als zzp-er lig ik nu helaas ook stil) en heb dus veel ruimte om ze te helpen en te sturen waar nodig. Ex moet, zoals veel ouders, werken én thuisonderwijzen tegelijk. Een helse taak! Ouders ben je samen en de kinderen staan voorop, wat betekent dat als de kinderen bij ex zijn, ik standby ben om (eventueel online) de kinderen te helpen met hun schooltaken zodat ex door kan werken.
Dat betekent voor mij in mijn kinderloze dagen, die normaal bedoeld zijn voor opladen en door kunnen werken, dat ik me nu moet aanpassen en extra beschikbaar ben. Maar hey, iedereen moet zich nu aanpassen. En als de kinderen zo vooruit kunnen en geholpen zijn, dan is dat nu even de situatie.
Ik wens alle lezers veel gezondheid toe. En #blijfthuis
We zijn ook benieuwd naar jouw verhaal. Op welke manier heeft corona effect op jouw co-ouderschap?
Ik ben Fien, een veertiger en trotse moeder van twee pubers van 13 (dochter) en 11 jaar (zoon). Ik ben inmiddels twee jaar gescheiden. Hoewel mijn ex en ik de kinderen anders beloofd hadden is het ons niet gelukt om in goede harmonie uit elkaar te gaan. Ik vind dat zeer spijtig, dit verdienen de kinderen niet. En wij eigenlijk ook niet. Ondanks alle pijn en verdriet is dit wel een heel leerzaam proces voor ons allemaal. Inmiddels hebben we de strijdbijl begraven en zijn we in goed overleg met elkaar. Corona crisis en co ouderschap gaat ons goed af!
Daarnaast prijs ik me alweer een tijdje zeer gelukkig met een nieuwe partner. Mijn ervaringen rondom scheiden, lijden en, ondanks de beurse plekken op mijn ziel, met vertrouwen een nieuwe relatie aangaan, deel ik graag met jullie in deze blog.
Lees ook de andere blogs van Fien.
Lees ook de blogs over Corona van andere bloggers:
Coronacrisis versus scheidingscrisis, aan elke crisis komt een eind! Blog van Femke
REAGEER OP DEZE BLOG