Menu

Hoe stap je uit de strijd als de ander de strijd veroorzaakt?

6 reacties
uit de strijd stappen

Hoe stap je uit de strijd als je zelf het idee hebt dat alleen de ander de strijd veroorzaakt?

Afgelopen periode was het volop in het nieuws. De aanpak complexe scheidingen kost miljoenen aan jeugdzorggeld.

De praktijk

Op dit moment begeleid ik een vader die zich machteloos voelt in de huidige situatie. Hij zit al twee jaar in een strijd met zijn ex-partner en de hulpverlening… tot onder toezichtstelling van de kinderen (OTS) en drie rechtszaken aan toe. Alle gesprekken met de hulpverlening en opgelegde maatregelen hebben de situatie er niet beter op gemaakt. Met de juridische strijd heeft hij niets bereikt.

Maar wat wil hij dan bereiken? Hij wil rust in de situatie. Hij wil het beste voor zijn kinderen. Hij wil vooral een goede vader voor zijn kinderen zijn, maar dat wordt hem nu ontnomen vindt hij. De communicatie met moeder verloopt slecht, mailwisselingen belanden snel in verwijten over en weer. En hij ervaart dat moeder er alles aan doet om hem buiten spel te zetten. Maar is dat ook zo? Wil moeder niet ook gewoon een goede moeder zijn en wil zij niet het beste voor de kinderen?

Rug tegen de muur

In mijn praktijk spreek ik vaak ouders die ervaren met de rug tegen de muur te staan. Veel gezinnen hebben te maken met de Jeugdbescherming, het komt ook regelmatig voor dat Veilig Thuis in beeld is. Het kan ook zijn dat er sprake is van een onderzoek van de Raad van Kinderbescherming. Soms is er sprake van OTS, soms is het gezag (tijdelijk) afgenomen en bijna altijd is er sprake (geweest) van een juridische strijd. Deze ouders zitten vaak jarenlang in trajecten met de hulpverlening.

Hoge kosten voor gemeenten

Wanneer de jeugdbescherming er niet in slaagt er met de ouders uit te komen, kan deze OTS (meermaals) worden verlengd, waardoor de kosten voor gemeenten verder oplopen. Volgens Jeugdzorg Nederland speelt in 60 procent van de zaken waar een OTS is uitgesproken, een complexe scheiding een rol.

Follow the Money en Pointer volgden ruim anderhalf jaar vijf ouders die in een complexe scheiding verwikkeld zijn en daardoor hun kinderen nauwelijks zien. Uit hun dossiers blijkt dat de jeugdbescherming er niet in slaagt om tot een oplossing te komen. In één van de gezinnen liep de rekening voor 5 jaar jeugdbescherming uiteindelijk op tot ruim 253.000 euro. De ouders in kwestie zeggen weinig hulp van de jeugdbescherming te hebben gekregen; soms zagen ze maandenlang niemand.

Terug naar het praktijkvoorbeeld

In mijn coachpraktijk hanteer ik het uitgangspunt dat de intentie van beide ouders goed is. Dat geldt dus zowel voor vader als voor moeder. Maar hoe komt het dat beide ouders uit dit voorbeeld nog steeds in een strijd verwikkeld zijn?

Mijn ervaring is dat het hele systeem waarin de ouders zitten die strijd in stand houdt. Het is belangrijk dat de ouders individueel een spiegel voorgehouden krijgen en dat ze leren hoe het anders kan. In dit voorbeeld wilde vader heel graag een betere situatie creëren en heeft hij uiteindelijk de stap naar mij gemaakt. Hij zag het allemaal echt niet meer zitten en wist niet wat hij nu nog moest doen.

Iedereen heeft zijn eigen bijzondere manier om dagelijks problemen onder ogen te zien en op te lossen. Ik leer mensen dat hun eigen manier van denken niet de enige manier is en dat sommige benaderingen van problemen een andere manier van denken vereisen. Hiervoor maak ik gebruik van de kennis die ik heb van denkpatronen. Dit geeft hele mooi inzichten in je eigen denkproces en je ziet ook waar jouw valkuilen zitten. Mijn klanten ervaren die echt als cadeautje!

Tijdens het coachtraject hebben vader en ik samen goed gekeken naar de ontstane situatie. Daarbij hebben we vooral gekeken naar zijn eigen rol in het geheel. We hebben een verdieping gemaakt op zijn emoties/gevoelens. Hij heeft geleerd hoe hij zijn emoties onder controle kan krijgen en houden. Vervolgens hebben we aan de hand van praktijkvoorbeelden van de afgelopen periode gekeken naar wat er in de communicatie gebeurt. 

Emoties

Want op welke wijze bepalen (negatieve) emoties de boodschap in onze communicatie?

Als je met elkaar communiceert is:

  • 7 % verbaal met woorden;
  • 38 % door middel van intonatie (de manier waarop iets gezegd wordt);
  • 55 % lichaamstaal (houding en uitdrukking).

Het gaat er dus niet zozeer om wat je zegt, maar hoe je het zegt en met welke uitstraling of intentie, dit bepaalt de gedachten en gevoelens van de ontvanger.

En wat gebeurt er als emoties te veel de boodschap bepalen in communicatie?

  • Je hoort en begrijpt niet goed wat de ander zegt;
  • Je projecteert jouw eigen gevoel op de boodschap van de ander;
  • Je emoties beïnvloeden je waarneming (de bril waardoor je naar de ander kijkt);
  • Emoties zijn besmettelijk en roepen op tot vechten, vluchten of bevriezen.

Eye-opener

Vader heeft inzicht gekregen dat zijn emoties zeer bepalend zijn voor de boodschap van zijn communicatie. Het is een actie-reactie patroon wat daarbij ontstaat. Daar waar hij dacht dat het vooral moeder was die voor strijd zorgde heeft hij nu gezien dat hij daarin minimaal een gelijke rol in heeft. Sterker nog, ik heb hem laten zien dat de reactie van moeder een gevolg is van zijn opmerkingen die hij ervoor heeft gemaakt. Iets wat hij echt totaal niet in de gaten had. En dat is ook logisch.

Als je vol negatieve gevoelens over de ander en over de situatie zit heb je niet in de gaten wat het effect van jouw gedrag is. Vaak wordt alleen gekeken naar het gedrag. En dat gedrag wordt vaak ook veroordeeld. Maar gedrag is een gevolg en niet een oorzaak. Het is dus belangrijk om de oorzaak aan te pakken.

Het was best confronterend voor hem om dat in te zien, maar het heeft wel voor een serieuze opening naar een betere situatie gezorgd. Hij ervaart nu dat moeder ook echt het beste voor de kinderen wil en positief meebeweegt. Hij heeft nu eindelijk zijn rol in het geheel gezien en wil nu verder leren hoe hij het anders kan gaan aanpakken.

Vader gaf aan eindelijk positieve stappen te maken, iets wat hij de afgelopen twee jaar niet heeft ervaren. Hij ervaart het nu als een kracht dat hij, naast de verplichte hulplening, individuele hulp heeft ingeschakeld.

Oplossing

De oplossing voor een betere toekomst ligt dus niet alleen bij de hulpverlening of bij de andere ouder, maar vooral bij vader zelf. En daar is hij zich nu zeer van bewust.

Ik gun meer ouders die in dergelijke situatie zitten een persoonlijke verdieping bij een daarvoor goede opgeleide en ervaren coach/specialist. De combinatie van de vrijwillige en/of verplichte hulpverlening vanuit de overheid en persoonlijke begeleiding van een goede coach/specialist kan het hele systeem waarin de kinderen zitten echt helpen naar een betere toekomst. En uiteindelijk zal dat ook een positief effect hebben op de totale kosten die worden gemaakt.

Het is juist een kracht om hulp in te schakelen. En daarnaast is het nooit te laat om hulp in te schakelen. Maar hoe eerder de juiste hulp wordt ingeschakeld, des te groter de kans dat jarenlange strijd en escalaties worden voorkomen. En dat de kinderen niet mee scheiden, maar vooral kind kunnen zijn.

Edwin Beijersbergen

Lees ook de andere blogs van Edwin.

06-19116485

REACTIES

nikkie - 5 mrt 2021

Ik heb wel een beetje moeite met dit stuk. Zoals jij het schrijft hoeven er dus helemaal geen complexe scheidingen meer te bestaan want jij hebt de oplossing. Dan vraag ik me af of jij deze oplossing ook hebt aangedragen bij die hele taskforce zeg maar die opgetuigd is. Daarnaast ga jij ervan uit dat de intentie van beide ouders goed is. Bij complexe scheidingen is dat zeker niet altijd het geval, die scheidingen zijn niet voor niks zo complex. Komt op mij over dat jij een redelijk makkelijk geval eruit pikt ( die vrijwillig die spiegel accepteert) maar de werkelijk complexe scheiding waarbij er echt ouders zijn die geen goede intenties hebben laat zitten maar wel een soort van reclame maakt over hoe jij complexe scheiding weet op te lossen. Een ieder die geholpen is met jou hulp is er weer eentje en dat is goed maar reclame op deze manier met complexe scheidingen vind ik wel een dingetje. Je moet in Den Haag zijn om dit te promoten om juist het systeem aan te pakken.

    Profielfoto van Nieuwe Stap

    Nieuwe Stap - 9 mrt 2021

    Hoi Nikkie, Hierbij het antwoord van Edwin: Iedere situatie is anders en de ene complexe scheiding is de andere niet. In de basis is de intentie van beide ouders inderdaad goed. Ik ben nog nooit een ouder tegengekomen die niet het beste voor de kinderen wil. Alleen als er sprake is van veel emoties hebben ouders niet meer door wat het effect van hun gedrag is. De emoties richten zich bijna altijd op de andere ouder. Deze ouders willen dan nog steeds alles in het belang van hun kinderen doen, maar ze realiseren zich meestal niet dat hun handelen niet in het belang van hun kinderen is. Het onderscheid ‘eigen belang’ en ‘belang van de kinderen’ kunnen ze dan niet meer maken. En dat is volledig te begrijpen met zoveel emoties. Daarom is individuele coaching van deze ouder(s) zo belangrijk. Want als ze samen aan tafel zitten is het risico groot dat de strijd in stand wordt gehouden. En dat blijkt ook in de praktijk. Want wie leert deze ouders hoe ze uit de strijd moeten stappen? Het klopt dat het dan wel belangrijk is dat de wil aanwezig moet zijn om uit die heftige situatie te stappen. Want als iemand niet wil is verandering niet mogelijk. En het voorhouden van de spiegel is slechts één onderdeel van de mogelijke oplossing. De ouder die vrijwillig naar mij toekomt staat daarvoor open, wil graag een zo goed mogelijke situatie voor de kinderen creëren en wil leren hoe daar stappen in te maken. En dan zeg ik niet dat het opeens geen complexe situatie meer is, maar dan is weg naar verbetering van de situatie ingeslagen. Mijn ervaring in meerder situaties is dan dat een ogenschijnlijk complexe situatie snel weer kan verbeteren. Zoals gezegd is iedere situatie anders, maar zolang beide ouders in de strijd blijven zitten verandert er niet. Ik ga graag aan de slag met de ouder die het initiatief neemt uit de strijd te stappen.

    Steph - 6 apr 2023

    Wat mooi geschreven ♡ De 4 basisemoties bang,boos,blij,bedroefd...daar is alles onder te plaatsen.

Jannes - 5 mrt 2021

Wat als één van de ouders een persoonlijkheidsstoornis heeft? Dan bedoel ik niet de borderliner die elke man in zijn ex ziet en de narcist die elke vrouw in haar ex ziet..maar wat als de ex echt een narcistische of borderline persoonlijkheid heeft..Kun je dan ook uit de strijd stappen op deze manier of heb je dan hulp nodig van een psycholoog met ervaring van persoonlijkheidsstoornissen?

    Profielfoto van Nieuwe Stap

    Nieuwe Stap - 5 mrt 2021

    Beste Jannes, Bij persoonlijkheidsstoornissen is het heel belangrijk te leren hoe je daar als andere ouder het beste mee om kan gaan. Als ouder heb je geen invloed op bepaalde gebeurtenissen zoals het extreme gedrag van de andere ouder. Je kunt wel kiezen welke gedachten je daarover hebt, dit beïnvloedt dan je gevoel en ook je gedrag. Daardoor zal als gevolg de ander zich ook anders gedragen. Dat is een verdieping die ik ook in mijn coaching aanbreng. Ik leer je anders om te gaan met een ex-partner die extreem gedrag vertoont op basis van een persoonlijkheidsstoornis zoals Narcisme, Borderline of een neurologische aandoening zoals Autisme of ADHD. Ik ben aangesloten bij Succesvol Scheiden Nederland en bij ons zijn een aantal coaches opgeleid om ouders hierbij te helpen. Groet, Edwin

Nick - 23 jun 2023

Het zou inderdaad mooi zijn wanneer elke ouder die in een complexe scheiding zit, coaching zou aanvaarden. Helaas hier ook mee gemaakt. Ieder een eigen coach alleen wilde de andere kant niet mee werken (opgelegd door jeugdzorg). En dat je dan nog steeds tegen die muur aan loopt is frustrerend. Na 14 jaar is het echt wel duidelijk en heb je alles geprobeerd maar hier is en blijft het kind de dupe.

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


zeven − = 6




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wilt weten over alimentatie na je scheiding Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Welke omgangsregeling past bij welke leeftijd? Het is een vraag die vaak opkomt wanneer we de complexe wereld van co-ouderschap en omgangsregelingen betreden. Elke situatie is uniek, en het vinden van de juiste omgangsregeling blijft maatwerk. Toch zijn er handvatten om tot weloverwogen beslissingen te komen, gebaseerd op de specifieke behoeften van verschillende leeftijdsgroepen. In Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.