Wat vindt de omgeving van de scheiding? Blog van Fien

Je ouders opvoeden

Als je gaat scheiden is dat niet alleen voor jou, je ex- partner en je kinderen een uitermate verdrietige en lastige tijd, ook voor je ouders kan dit behoorlijke impact hebben. Tenslotte wordt hun kind gekwetst, en hoe oud je ook bent, ouders blijven nu eenmaal waakzaam en bezorgd over je.

Dat overkwam ook mij, wat ertoe leidde dat ik regelmatig aanvaringen met ze had. Tot schreeuwen en telefoon opgooien aan toe. Wat heb ik me vaak verdrietig en machteloos gevoeld. In hun goede intenties, hun liefde en oer-gevoel mij te moeten beschermen, duwden ze mij heel vaak in een hele lastige positie. 

Negatief tegen de kinderen

Mijn ex had er een handje van de kinderen in te zetten in ons gevecht. Door ze bij dingen te betrekken die hen niets aan ging, door negatief over me te praten waar ze bij waren of direct tegen hen, dat soort gedoe. Natuurlijk vond ik het vreselijk dat dat gebeurde en sprak ik hem er met regelmaat op aan. En één ding stond voor mij als een paal boven water: ik ga me daar niet mee inlaten! Als ik óók de kinderen zou inzetten hiervoor, wie zou er dan nog volwassen in deze strijd zijn? Dat zou de kinderen finaal klem zetten. Mijn ouders echter, pushte me regelmatig om vooral ook maar eens te zeggen hoe de vork in de steel stak.

Dus niet alleen tegenover mijn ex moest ik me staande houden en de kinderen uit de wind houden, ook tegenover mijn ouders kreeg ik die last! Ik bleef bij mijn standpunt, ook naar mijn ouders, dat ik me niet ging inlaten met die praktijken. Ik vroeg me regelmatig af of ik dan nog de enige was die zich niet tot dat kinderachtige niveau verlaagde. Wat me intens verdrietig, machteloos en eenzaam maakte. 

Ik gaf het vechten met ex op

Toen ik besloot dat ik het vechten met mijn ex ging opgeven besloot ik ook dit niet met mijn ouders te delen vóór ik het gesprek met mijn ex gevoerd had. Ik hoorde mijn ouders alweer in mijn hoofd hun oordelen ventileren en mij proberen over te halen. Nee, dit keer ging ik op mijn gevoel af, nam ik mijn verlies als het niet goed zou gaan en pas daarna zou ik ze inlichten. Het voelde sterk en goed. 

Rust

Het gesprek pakte goed uit, zoals jullie in eerdere blogs hebben kunnen lezen. Ex en ik konden de strijdbijl begraven. Dus deelde ik mijn verhaal met mijn ouders, vermeldde ik er ook bij dat ik geen trek had in hun stigma’s en oordelen en dat ik vooral op hun steun hoopte. Hoewel ze sceptisch waren, wat ik ze na alle leed tussen ex en mij, dan weer niet kon kwalijk nemen, zagen ze in de afgelopen tijd dat het inderdaad veel beter gaat tussen ex en mij. Dat er veel mee rust is, dat we weer echt samen ouders kunnen zijn voor onze kinderen.

Doe het voor je kleinkind

Toch blijven zij sceptisch en een, in mijn ogen, soms kinderachtige houding houden. Bijvoorbeeld toen één van de kinderen laatst jarig was, wilden mijn ouders geen kaart sturen op het adres van mijn ex, want mogelijk zou hij de kaart weggooien. Ik hield ze voor: je stuurt het kaart aan je kleinkind. Als hij het weg zou gooien is dat zijn verlies. Dus ze stuurden toch een kaart. En gelukkig…kindlief ontving hem en stuurde een heel lief bedankje aan opa en oma. En opa en oma belden zelfs hun kleinkind ook nog, terwijl het kind bij de vader was. En er gebeurde niks vervelends. Kind reuze blij, want voelde zich jarig en gezien én ervoer dat opa en oma zich niet negatief opstellen ten aanzien van hun vader. Ouders een wijze les geleerd en een positieve ervaring. Ik heb mijn ouders uiteraard gecomplimenteerd en bedankt.  En ik hoop dat dit een positieve voorzet is voor de toekomst. 

Ik ben Fien, een veertiger en trotse moeder van twee pubers van 13 (dochter) en 11 jaar (zoon). Ik ben inmiddels twee jaar gescheiden. Hoewel mijn ex en ik de kinderen anders beloofd hadden is het ons niet gelukt om in goede harmonie uit elkaar te gaan. Ik vind dat zeer spijtig, dit verdienen de kinderen niet. En wij eigenlijk ook niet. Ondanks alle pijn en verdriet is dit wel een heel leerzaam proces voor ons allemaal. Inmiddels hebben we de strijdbijl begraven en zijn we in goed overleg met elkaar. Corona crisis en co ouderschap gaat ons goed af!

Daarnaast prijs ik me alweer een tijdje zeer gelukkig met een nieuwe partner. Mijn ervaringen rondom scheiden, lijden en, ondanks de beurse plekken op mijn ziel, met vertrouwen een nieuwe relatie aangaan, deel ik graag met jullie in deze blog. 

Lees hier alle blogs van Fien