Ik heb weer eens een veel te druk klusweekeinde achter de rug. In mijn drang om zelfstandig te zijn en alles anders te doen en mijn nieuwe “ik” te ontdekken klus ik me suf in de weekenden dat mijn kinderen bij hun vader zijn.
Dus afgelopen weekeinde heb ik
• de keuken gerenoveerd (kastfrontjes geschilderd, nieuwe afzuigkap gemonteerd, nieuwe elektriciteitschakelaars geplaatst, randen afgekit)
• appelboom gesnoeid (ongelofelijk hoeveel boom er in die boom zit),
• gordijnroedes opgehangen met de gordijnen (die moet ik trouwens nog afkanten),
• bed uit elkaar gehaald en naar zolder gesleept
• en natuurlijk boodschappen gedaan en de was.
Alles gelukt, heel erg blij. En omdat mijn dochters elke ochtend ruziën bij de wastafel en ik zo vre-se-lijk goed aan het klussen ben ga ik ook nog maar even een dubbele wastafel aan een andere muur dan de huidige enkele wastafel plaatsen. Dat wil zeggen meubel in elkaar zetten, gaten boren, leidingen omleggen, spiegel opnieuw ophangen en omdat ik toch bezig ben ook nog een extra plankje.
En toen ging mijn fietsband stuk. En dat is me dus even helemaal teveel. Vijf minuutjes werk en er is ook altijd nog een stukje ducttape. Maar ik krijg het niet voor elkaar.
Daar zit ik dan zelfstandig te zijn.
Even bedenk ik dat ik die ***band niet had hoeven plakken als ik niet gescheiden was. En als ik mijn ex zou vragen zou hij die ***band best willen plakken…maar ja….ik ben zelfstandig!
Natuurlijk besef ik dat ik mijn kinderen mis en daarom zo hard werk als ze er niet zijn
Natuurlijk besef ik dat ik mijn ex mis en dat ik zo hard werk zodat ik geen verdriet voel.
Natuurlijk besef ik dat ik dat ik beter kan klussen dan al mijn vriendinnen en ook enkele vrienden.
Natuurlijk besef ik dat ik daar ook echt trots op mag zijn.
Maar die band….
Meike is sinds 2013 gescheiden. In het dagelijks leven moeder van twee dochters, ex, juriste, hardloopster en met veel plezier bezig met het opbouwen van een nieuw leven.
REAGEER OP DEZE BLOG