Menu

‘Zij verloren hun dochter en gaan nu scheiden’ – Een dag uit het leven van een mediator

6 reacties
scheiden

Tessa Engler is mediator bij Resolve Scheidingsbemiddeling. Ze komt bij stellen thuis, die samen de scheiding willen regelen. Ze vertelt een voorbeeld uit de praktijk:

Een warme ochtend, de zon achter ons door het raam schijnend en koffie. Het verdriet is voelbaar. Ik vraag hen hoe het zo ver is gekomen, nu we zo aan tafel zitten met z’n 3-en. Zij begint zachtjes te huilen. Hij steekt van wal met de onmacht in zijn ogen. Eigenlijk in zijn hele zijn, zo bleek later.

Hij vertelt dat hij het niet meer weet, de twijfel en toch ook de zekerheid dat deze beslissing de enige juiste is voor nu, voor hem. Voor hem, maar niet voor haar, zo vult zij aan. Zij wil niet, zij snapt hem ook niet. Waarom een eind maken aan een huwelijk waarin zij zo blij met hém is en met hun gezin. Waarom?!

Ik begin met voorzichtig doorvragen waarom hij wel en zij niet. Waarom het voor hem nu de enige juiste beslissing is. Hij begint te vertellen. Dat hij vroeger een broertje is verloren aan de dood en dat zij hun dochter zijn verloren. Zij huilt en hij zit er verslagen bij. Het verdriet hangt als een wolk boven de tafel. We zijn alle 3 stil.

Om de even durende stilte te doorbreken zeg ik dat ik begrijp wat hij moet voelen. Ik vertel hem dat ook ik een broertje op jonge leeftijd ben verloren aan de dood en enkele jaren geleden mijn dochter. Een blauwdruk van levens. De tranen rollen bij ons alle 3 over onze wangen. De herkenning van pijn, verdriet en onmacht.

Als een flits schiet een column van Sander de Hosson (uit zijn boek ‘Slotcouplet’) door mij heen dat ‘dit niet professioneel’ is. De bekende thin line is overschreden. Dit raakt mij persoonlijk, dit raakt alle menselijkheid. En menselijkheid hoort bij ons vak, sterker het is onze grootste kracht.

Dit zou geen emotioneel makkelijke zaak worden en toch één van de parels uit de ketting van scheidingszaken. We nemen afscheid -hij geeft mij een hand en legt zijn linkerhand bovenop mijn rechterhand- met de woorden ‘dat ik nu toch een mediator mag treffen die hetzelfde heeft meegemaakt’…

Voor een volgende afspraak staat het ouderschapsplan op de rol. Soms leidt zo’n afspraak een eigen leven, dat gaat dan zoals het gaat. Zo ook deze afspraak. De emoties, het verdriet over het waarom komen wederom op tafel. Ben hier ook blij mee, omdat de emoties dan ruimte krijgen, het verdriet om het onbegrip kan dan wellicht begrip en erkenning krijgen. Zij praat, vraagt om antwoorden en huilt. Hij probeert antwoorden te geven, al valt hem dat niet makkelijk. Ik ‘vertaal’ de antwoorden die hij geeft. Na ruim 2 uur merk ik dat het genoeg is, ze zitten ‘vol’. Zij sluit af met de woorden ‘iedere keer leer ik weer meer over mijn man dan de afgelopen jaren als Tessa erbij zit’..

Ik had het voorstel gedaan om zijn ouders uit te nodigen, omdat zij een grote rol spelen in het gezin en het geheel. Het idee kwam boven in de vorige afspraak door de verwevenheid met elkaar. Fantastische mensen met een positieve instelling en een enorm oplossingsgericht vermogen. Notitieboekjes komen op tafel, er wordt geschreven en gepraat. De wolk van verdriet wordt verdreven door een wolk van constructiviteit, positiviteit en hoop. Na één uur sluiten zij af met de woorden ‘wij kunnen verder hiermee, we gaan direct aan het werk’. Naar mij toe: ‘wij hebben zeer binnenkort telefonisch contact over hoe nu verder. Dit komt goed’.

Binnen een week belt de man mij. Ik zit in de auto en ben verrast door de adequaatheid van zijn handelen. Zij hebben gedacht, bedacht en besproken en zij is op de speaker om het gesprek te volgen. Een oplossing is voor handen en hij vertelt. De huisvesting van beide partijen gaat goed komen en de financiën hieromtrent ook, al moet er snel gehandeld worden omdat de huizen als warme broodjes gaan. Een praktische en uitvoerbare oplossing. Wel spreek ik mijn zorg uit om hem, om zijn rouw. Rouw van toen en nu. Zijn moeder deelt mijn zorg evenals zijn vader, zo blijkt via de speaker waarbij zij ook meeluisteren. Ze houden hem goed in de gaten voor zover zij een volwassen zoon in de gaten kunnen houden. De oplossing voor hun grootste zorg, huisvesting is nabij. Mijn hart maakt een sprongetje voor de scheidende partijen. Een straal zon lijkt door te komen op de grijze, door regen omlijste, ochtend.

Bijeenkomsten daarna vullen we met de te maken afspraken die op papier moeten komen te staan. Een zorgplan voor hun dochter met goede passende afspraken, omdat het een bijzonder en hooggevoelig meisje is met al een aardige bagage voor een 13 jarige. Hoe de inboedel te verdelen, de auto, de rekeningen en meer.

Eén van de laatste afspraken vertelt zij dat haar schoonvader een huis heeft gekocht, zij huur zou gaan betalen en met dochter per 1 januari in het nieuwe jaar gaat verhuizen. Ze is gemengd blij. Naast het verdriet is er ruimte voor boosheid gekomen. Boosheid omdat ze zich in de steek gelaten voelt. Boosheid om de onmacht, dat ze zich erbij neer moet leggen. Ik leg haar uit dat al die gevoelens oké zijn, dat ze die niet weg moet stoppen, dat ze er mogen zijn. Het gevoel dat híj het maar uit moet zoeken. Vertel haar dat ook hij die gevoelens heeft, al uit hij ze anders. En dat hij ze wellicht al eerder had vanwege hetgeen vroeger is gebeurd. Dat daarom knopen ontstaan, als emoties ondergronds gaan worden, worden het ingegraven bommetjes. En eens gaan ze af..

We nemen afscheid, iedere keer is het een warm afscheid met een bijzondere onzichtbare connectie. De laatste afspraak in de agenda met de wetenschap dat de volgende keer ‘dé tekenafspraak’ is.

Het is de laatste keer dat ik bij hen ben. Te laat doordat ik uit België kom en het sneeuwde. De deur staat al open en mijn bakkie troost staat klaar. Zo’n laatste keer is altijd gek, het is de staart van het geheel. Daarna kom ik niet meer terug. Zit mijn taak erop.

Ik haal het dossier tevoorschijn met de te tekenen stukken. Pennen liggen klaar op tafel. Ze beginnen met lezen. Dat is altijd een ijzig moment, een moment van de waarheid. Een einde van een huwelijk met lief en leed. Ze beginnen met paraferen van het ouderschapsplan waarna het convenant volgt. Ik hoor naast mij gesnik. Het wordt steeds intenser. Ineens kijkt ze op en zegt ‘ik ben het er niet mee eens hè’. Hij kijkt op en zegt niets, zijn ogen gevuld met tranen. Ik vertaal ‘je tekent onder protest?’. Ze antwoord bevestigend. Het paraferen gaat sneller en de laatste handtekening razendsnel. Er valt een stilte. Ze huilt met hevige halen, het komt uit haar diepste binnenste. De wolk van verdriet is terug. Voelbaar.

Het is tijd om afscheid te nemen. Een omhelzing met een zoen van haar. Een omhelzing van hem met de woorden ‘bedankt voor de ontzettend fijne begeleiding’. Een brok in mijn keel. De thin line? Nee, gewoon menselijkheid. Wat hoort bij dit vak. En zeker bij parels van zaken als deze. Blauwe parels. Bijzondere parels.

Onze mediators staan graag voor jullie klaar in de moeilijke periode van een scheiding & bieden jullie een zorgvuldige afsluiting van de scheiding met scheiden in 7 stappen. Neem een kijkje op Resolvevisie.nl of neem rechtstreeks contact op via: 085-1302999 of via het contactformulier van onze website.

REACTIES

Papa - 18 feb 2019

Prachtige blog , wat een mooi geschreven en beschreven item hoe de vrouw in dit verhaal zich enorm in de steek gelaten voelt door haar man en onder protest de stukken van de scheiding parafreert. Een shock van herkenning en herinnering ging door me heen bij het lezen van dit verhaal , en de waterlanders kwamen ineens weer tevoorschijn. Wat kan je je toch vreselijk eenzaam en in de steek gelaten voelen als je partner ineens wil scheiden en jijzelf nog alles wil proberen om bij elkaar te blijven . Het gevoel van in de steek gelaten worden door je grote liefde met wie je kinderen hebt gekregen ..... zoooo herkenbaar en zoooooo pijnlijk :(

Leo - 20 feb 2019

Het blijft gewoon walgelijk. Walgelijk hoe een man zijn vrouw laat stikken omdat hij niet met zijn emoties om kan gaan. Heel egoïstisch. Ga dan naar een psycholoog. Of neem een time-out. Maar vooral walgelijk dat een mediator dit allemaal goed wil praten en wil laten zien hoe natuurlijk en herkenbaar dit is.

    Tessa - 24 feb 2019

    hallo Papa, dank voor je warme eerlijke reactie op het blog. Wat verdrietig dat je je herkent in het verhaal en toch ook weer hart-onder-de-riem-stekend dat je -helaas- niet de enig bent in dit soort situaties. Daarom schrijf ik ook uit de praktijk, ter herkenning en erkenning voor jou en diegene die het ook meemaken. Ik wens je alle kracht toe! Tessa

Tessa Engler - 24 feb 2019

Dank voor je reactie, Leo. Deze man laat zijn vrouw niet stikken: er is in zijn leven (te)veel verlies geweest waardoor hij in de knoop raakt met zichzelf. Hij kon niet anders meer. Hij consulteerde een psycholoog, zeker. En deze mediator praat niets goed, deze mediator probeert uit te leggen hoe het werkte bij hem, bij haar en met elkaar. Ik wens je heel veel positiviteit toe!

Marleen - 7 mrt 2019

Helemaal met je eens Leo. De vrouw moet maar accepteren dat de man hun leven verwoest omdat hij psychisch in de knoop zit. Daar lost een scheiding niets aan op. Deze handeling is niet goed te praten. M.i. was een heel andere benadering dan ook op z’n plaats geweest, maar goed, dat is misschien niet de rol van de mediator.

    Tessa - 4 apr 2019

    Beste Marleen, dank voor je reactie. Je weet niets van de ins en outs en kent niet het hele verhaal.Soms 'moeten' kiezen mensen uit 2 kwaden, kunnen niet anders. Een oordeel is snel geveld. Wat zou de hele andere benadering volgens jou moeten zijn geweest? Ik neem je advies graag mee!

REAGEER OP DEZE BLOG

Laat ook van je horen!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


6 + zeven =




Veel gelezen blogs

Scheiden en nu? Je scheiding aanvragen, hoe doe je dat? Alles wat je wilt weten over alimentatie na je scheiding Partneralimentatie gaat van twaalf naar vijf jaar Alles over partneralimentatie Alles over kinderalimentatie Kinderalimentatie en de nieuwe partner; hier moet je op letten! Alimentatie berekenen 13 tips voor gescheiden ouders 5 super tips voor het opstellen van het ouderschapsplan Co ouderschap, wat houdt dat precies in? Rechten van vader bij de omgangsregeling Toestemmingsformulier om te reizen met kind na scheiding Echtscheiding en hechting bij baby’s en peuters Verwerking van je scheiding Zo heb ik de eenzaamheid na de scheiding overwonnen Wat is een vechtscheiding nou eigenlijk? Wanneer mag ik weer moeder zijn? Frances blogt over ouderverstoting Narcisme in je relatie: herken de 3 fases Gaslighting en narcisme. Hoe ga je daar het beste mee om? Wat doet een mediator nou eigenlijk? Rechten van het kind (12-18 jaar) bij de scheiding Wat is narcisme?

Vlog

Welke omgangsregeling past bij welke leeftijd? Het is een vraag die vaak opkomt wanneer we de complexe wereld van co-ouderschap en omgangsregelingen betreden. Elke situatie is uniek, en het vinden van de juiste omgangsregeling blijft maatwerk. Toch zijn er handvatten om tot weloverwogen beslissingen te komen, gebaseerd op de specifieke behoeften van verschillende leeftijdsgroepen. In Lees verder >
Hoi, ik ben Annelies Hulsker en ik nodig je uit om lid te worden van onze Community om in contact te komen met andere ervarensdeskundigen.
Hoi, ik ben Elske Damen, wij willen je helpen om de periode tijdens en na je scheiding net wat makkelijker te maken, ik wens je veel plezier op deze site.